بزرگنمايي:
آریا بانو - آفتاب نیوز / صد‌ها نفر از زنان زندانی وابسته به داعش که در اردوگاه الهول در استان حسکه در شمال سوریه نگهداری می‌شوند با استفاده از ازدواج از طریق آنلاین و رشوه‌های پرداخت شده توسط شوهرهای جدیدشان سعی می‌کنند تا از آن اردوگاه خارج شوند.
روزنامه "گاردین" در گزارشی درباره وضعیت زنان در این اردوگاه که توسط نیرو‌های عمدتا کرد موسوم به دموکراتیک سوریه تحت حمایت آمریکا اداره می‌شود، می‌نویسد: "طبق شهادت 50 زن در داخل و خارج از اردوگاه "الهول" یکی از اعضای سابق داعش در شرق اروپا با ایجاد شبکه انتقال پول برای ساکنان اردوگاه، مبلغ 500 هزار دلار پرداخت کرده است.
همچنین، گفته شده که این کار با کمک جنگجویان خارجی در استان ادلب سوریه صورت گرفته و آنان در قاچاق
زنان نقش دارند. این روش یک خطر جدی امنیتی در داخل سوریه و برای دولت‌های خارجی محسوب می‌شود که از پذیرش اتباع خود که به داعش پیوسته‌اند خودداری می‌ورزند.
برخی از مصاحبه‌شوندگان گفته‌اند که
ازدواج آسان‌ترین و محبوب‌ترین روش برای فرار از آن اردوگاه توسط
زنان زندانی محسوب می‌شود. یک زن اهل روسیه در این اردوگاه می‌گوید: "هر روز مردی به من پیام می‌دهد که آیا به دنبال شوهر هستم؟ همه کسانی که در اطراف من هستند
ازدواج کرده‌اند. اگرچه برخی از آنان که هنوز طرفدار داعش هستند و سعی می‌کنند خود را محجوب و باحیا نشان دهند
ازدواج را انکار می‌کنند".
تقریبا 60 هزار زن و کودک از زمان سقوط خلافت داعش در مارس 2019 میلادی در سوریه در این اردوگاه نگهداری می‌شوند.
ازدواج با این
زنان حتی از طریق ارتباط آنلاین و از راه دور به نشانه افتخاری برای نیرو‌های سلفی جهادی در رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده است. برای این مردان، این نوع
ازدواج راهی برای کسب جایگاه اجتماعی بهتر و ژست گرفتن درباره کمک به نیازمندان است. به نظر می‌رسد خاستگاه اکثر این شوهران از کشور‌های مسلمان است که در غرب اروپا زندگی می‌کنند و در وضعیت خوبی به سر می‌برند. برای
زنان این اردوگاه
ازدواج راهی برای کسب پول است تا از آن برای تهیه مایحتاج روزمره مانند پوشک، غذا، دارو، کارت تلفن اعتباری و پرداخت پول به
زنان دیگر برای پخت و پز و نظافت استفاده کنند. در متنی در فیسبوک به زبان عربی مردی نوشته است: "من درخواستی دارم آیا می‌توانم همسری از اردوگاه که متعهد به دین باشد را پیدا کنم؟ بدون توجه به هزینه می‌توانم او را بیرون آورم".
"گاردین" در ادامه می‌افزاید: هیچ رقم دقیقی درباره تعداد زنانی که توانسته‌اند با استفاده از این روش از "الهول" خارج شوند وجود ندارد. مشخص نیست که بیش‌تر
زنان فراری در حال حاضر کجا هستند اما زنی که "گاردین" با او صحبت کرده می‌گوید اکنون با شوهر تازه‌اش در یکی از کشور‌های اقمار سابق اتحاد جماهیر شوروی کار می‌کند.
ازدواج‌ها از طریق تلفنی صورت می‌گیرند. یک شیخ واسطه خطبه عقد را می‌خواند، سپس
عروس پول نقد یا تلفن همراه تازه‌ای را دریافت می‌کند. به نظر می‌رسد بسیاری از این روابط مجازی ماهیت ظاهرا خیرخواهانه دارند اما پیام‌ها و تصاویری نیز به دست گاردین رسید‌ه‌اند که نشان می‌دهند برخی از پیام‌ها با محتوای عاشقانه و یا جنسی هستند.
یک منبع آگاه متن پیام‌های تلفن مردی را پس از مرگ وی در اختیار "گاردین" قرار داده که جنگجویی در استان ادلب سوریه بوده و ماه گذشته کشته شده است. او با زنانی در الهول چت کرده و گفتگو‌های با محتوای جنسی داشته است. برخی از شوهران این
زنان هنوز در زندان هستند اما
زنان ادعا می‌کنند که آزاد هستند که
ازدواج کنند چرا که نمی‌توانند از مسلمان ماندن شوهرشان‌شان اطمینان داشته باشند. یکی از
زنان در اردوگاه "الهول" می‌گوید: "شوهر سابق‌ام وعده حمایت از من را داد اما سپس گفت مشکلی دارد. در نتیجه، من از او جدا شدم. اکنون قصد دارم با
پسر دیگری از طریق آنلاین آشنا شوم اما او جوان است و مطمئن نیستم بتواند از من و فرزندان ام حمایت کند".
"گاردین" می‌افزاید:"بسته به ملیت زن، تعداد فرزندان او و روش قاچاق هزینه خارج شدن از "الهول" تا 15 هزار دلار ذکر شده است. فرار معمولا توسط قاچاقچیان و دلالان در ادلب، آخرین منطقه سوریه که خارج از کنترل نیرو‌های اسد است، صورت می‌گیرد. معمولا عملیات فرار براساس خطوط قومیتی و زبانی تنظیم شده است: به عنوان مثال، یک دلال یا کارگزار روس زبان تنها با زندانیان روس زبان کار می‌کند. گران‌ترین راه خروج با خودروی شخصی و رشوه دادن به افراد ایست بازرسی نیرو‌های دموکراتیک سوریه و ایست بازرسی گروه‌های شبه نظامی اسلامگرای ضداسد تا رسیدن به خانه‌ای امن در ادلب در 400 کیلومتری اردوگاه است. بهترین راه برای پنهان شدن در تانکر‌های آب، در اتوبوس یا سایر وسایل نقلیه است. ارزان‌ترین گزینه پرداخت هزینه به نگهبانان و تلاش برای خلاصی از اردوگاه در طول شب است".
"گاردین" می‌افزاید: "چندین زن در اردوگاه می‌گویند که
زنان افراطی که هنوز متعهد به داعش هستند در حدود 30 درصد کل ساکنان آن اردوگاه را تشکیل می‌دهند. نحوه کار زنانی که مایل به
ازدواج هستند یکسان است. زنی صفحه شخصی پروفایل در اینستاگرام یا فیسبوک ایجاد می‌کند و تصاویر شیرها، شمایل و نماد‌های وابسته به داعش را منتشر کرده و از جامعه مسلمانان می‌خواهد که او را نجات دهند. سپس تماس با نامزد‌های
ازدواج با او در رسانه‌های اجتماعی (معمولا تلگرام) صورت می‌گیرد؛ برنامه‌ای رمزگذاری شده جایی که تشخیص فعالیت‌های تروریستی در آن دشوار است. شوهران آنان سپس می‌توانند مستقیما از طریق ترکیه پول برای این
زنان ارسال کنند و یا در صورت ترسیدن از احتمال مورد شناسایی قرار گرفتن به گیرنده‌ای در کشوری دوم (معمولا اوکراین یا کشور‌های حوزه بالکان) پول را تحویل دهند. از آنجا پول به ترکیه رفته و به صورت پول نقد از مرز عبور کرده و یا با حواله مستقیم به سوریه ارسال می‌شود. در ماه فوریه گذشته، اعضای حلقه‌ای وابسته به داعش در کی‌یف اوکراین با 13 هزار دلار که قصد داشتند به سوریه ارسال کنند و از طریق اینترنتی جمع‌آوری کرده بودند بازداشت شدند".
این روزنامه در ادامه می‌افزاید: "برخی از
زنان در رسانه‌های اجتماعی،
زنان ازدواج کرده در اردوگاه را "روسپی" خطاب کرده و می‌گویند اردوگاه الهول تبدیل به "روسپی‌خانه" شده است. این
زنان می‌گویند
زنان ازدواج کرده در اردوگاه در خانواده‌ها فتنه ایجاد می‌کنند و خیانتکار هستند. یکی از زنانی که پیش‌تر عضو داعش بوده و در ادلب زندگی می‌کنند و با جنگجویی از گروه سلفی "تحریرالشام" (گروه رقیب داعش)
ازدواج کرده می‌گوید: "دختران از درون اردوگاه برای شوهرم نامه می‌نویسند و سعی می‌کنند با او عشق‌بازی کنند من از دست آنان عصبانی هستم آنان حریم خانواده‌ها را نقض می‌کنند".
پس از آن که زنی با شوهر تازه خود از طریق تلفنی
ازدواج کرد و پس از رسیدن به ادلب بلافاصله او را ترک کرد و در رسانه‌های اجتماعی با افتخار این موضوع را بیان کرد برخی از گروه‌های وابسته به تحریرالشام با صدور فرمانی از
مردان آن گروه خواستند که
زنان را از اردوگاه نجات ندهند اما طبق گفته
زنان داخل اردوگاه
ازدواج آنلاین و تلفنی به طور بی‌وقفه ادامه دارد. به نظر می‌رسد تا زمانی که اردوگاه وجود دارد جریان پول به داخل آن و خروج افراد از آن نیز ادامه خواهد یافت".