بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / مردی 30 ساله هستم. متاسفانه همسرم را در یک حادثه از دست دادم. از این موضوع 5 سالی می گذرد، خانواده ام اصرار به ازدواج مجدد من دارند؛ اما من با این موضوع به شدت مخالفم. این قضیه تا حدی جدی است که به جدایی من از خانواده ام منجر شده است. چه کنم؟
پاسخ
مخاطب گرامی! واکنش خانواده شما و اصرارشان برای ازدواج مجددتان که البته به نظر می رسد به دلیل نگرانی های آن ها باشد، طبیعی است. با توجه به این که شما هنگام فوت همسرتان تنها 25 سال داشته اید و اکنون بعد از تحمل 5 سال فشار روحی ناشی از این حادثه، 30 ساله شده اید و باز هم جوان هستید، خانواده تان اصرار بر ازدواج مجدد برای تغییر اوضاع، البته از دید خودشان دارند. به همین دلیل این اصرارها با در نظر گرفتن نگرانی آن ها برای سلامت روانتان طبیعی به نظر می رسد. پیامدهای تصمیم تان را بپذیرید گفته اید با ازدواج مجدد بسیار مخالف هستید. با این حال تصمیم شما مبنی بر تنها ماندن یا تجربه ازدواج مجدد در شرایط فعلی جای بحث و بررسی دارد. نکته مهم این جاست که انتخاب شما از بین این 2 راه اگر با بررسی دقیق باشد، هرچه باشد بهترین است، چون انتخاب خود شماست به شرط این که مسئولیت آن را به طور کامل بپذیرید. توجه داشته باشید مهم تر از انتخابی که خواهید داشت، پذیرش پیامدهای آن است یعنی به طور مثال اگر تنهایی را برگزیدید، باید پیامدهای آن را بپذیرید. تعهدتان قابل درک است اما... تعهد و علاقه شما نسبت به همسرتان بسیار قابل احترام و همین طور قابل درک است و هیچ فردی نمی تواند شما را به ازدواج مجدد مجبور کند؛ اما به طورکلی دانستن چند نکته می تواند کمک کند تصمیم بهتری بگیرید. در قدم اول فهرستی از نقاط قوت و ضعف خود تهیه کنید. این 5 سالی را که از فوت همسرتان گذشته و تمام پیامدهای روحی ناشی از این فقدان را مرور کنیدو طی برآوردی منطقی، تلاش کنید دریابیدکه تا چند سال دیگر قادرید به این شکل ادامه دهید و اصلاً ادامه دادن این مسیر فعلی ضرورتی دارد یا نه؟ دست از سرزنش خودتان بردارید با ترس ها و نگرانی های خودتان با شهامت بیشتری روبه رو شوید. آیا پشت این حفظ تنهایی، انکار آن یا احساسی مبنی بر تنبیه خود به دلایلی مانند بیشتر محبت نکردن به همسر و ندانستن ارزش او وجود دارد؟سعی کنید صادقانه تر با واقعیت از دست دادن همسرتان روبه رو شوید و ترس هایتان را بررسی و حل کنید. همچنین دست از سرزنش کردن خودتان بردارید تا تصمیمی منطقی تر بگیرید. در قدم آخر باز هم تاکید می کنم که مسئولیت پذیر باشید و هر انتخابی دارید؛ آن را بپذیرید و به آن عمل کنید تا بتوانید آرامش بیشتری را تجربه کنید.