بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / پنجاه سال پیش، تک‌ فرزندها اغلب تنها، لوس و از نظر روابط اجتماعی ناتوان بودند اما امروزه و با افزایش تعداد تک فرزندها، جایگاه آن‌ها در جامعه تغییر کرده است. طبق بررسی‌های مرکز تحقیقاتی پیو، حدود 22 درصد از کودکان جهان در سال 2015، خواهر و برادر نداشتند، این در حالی است که این عدد در سال 1967 فقط 11 درصد بوده است. تعامل و روابط در یک خانواده کوچک سه نفره با یک خانواده بزرگ بسیار متفاوت است و در نتیجه شما به عنوان مادر با مجموعه‌ای از چالش‌ها همراه هستید. در ادامه به شما چند نکته برای تربیت تک فرزندتان پیشنهاد می‌کنیم.
او را تشویق به تعامل نمی‌کنید
تک فرزندان برای این که احساس تنهایی نکنند، اغلب دوستان خیالی دارند یا با عروسک‌ها یا حیوانات صحبت می‌کنند. گاهی اوقات، آن ها فقط به فردی همسن و سال خود نیاز دارند تا با او ارتباط برقرار کنند. یک دانشیار بالینی اطفال در دانشگاه کالیفرنیا درسانفرانسیسکو می‌گوید، وقتی تک فرزند دارید باید فعالیت‌های اجتماعی او را از 18 ماهگی شروع کنید و قرار بازی با همسن و سالانش بگذارید.
برای دخالت‌های‌شان مرز تعیین نمی‌کنید
تک فرزندان اغلب احساس می‌کنند که یکی از بزرگ سالان هستند و معتقدند که باید حرف و قدرت برابر داشته باشند. البته بسیاری از والدین تک فرزند، در برخی از مسائل خانوادگی از فرزند خود نظر می‌پرسند اما بدیهی است که تصمیمات زیادی وجود دارد که باید توسط والدین به تنهایی گرفته شود. بنابراین شما باید مرز مشخصی برای زمان اجازه دخالت و نظر دادن کودکان در تصمیم‌گیری تعیین کنید.
هدیه‌بارانش می‌کنید
وقتی تک بچه‌ها با هدایا و جوایز بمباران می‌شوند، این پیام را دریافت می‌کنند: «من همیشه به آن چه می‌خواهم، می‌رسم». از هدیه دادن بیش از حد خودداری کنید و فرایند پاداش و تنبیه را در پیش بگیرید و در صورت انجام دادن کار درست، به او هدیه یا پاداش دهید. والدین باید بدانند که تهیه هرچیزی که کودک می‌خواهد نباید اولویت‌شان باشد بلکه زمان صرف شده با کودک از دادن هدیه مهم‌‌تر است.
نویسنده : مهسا کسنوی| روزنامه نگار منبع: parents.com