بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / پسری پنج ساله دارم. خودم 37 و خانمم 31 ساله است. زندگی خوبی داریم. مشکل‌مان این است که پسرم، هر اتفاقی در خانه می‌افتد و هر حرفی بین من و مادرش گفته می‌شود مثل رازهای خانوادگی‌مان را به فامیل و آشنایان می‌گوید. هر قدر هم به او تذکر می‌دهیم، بیشتر لجبازی می‌کند. دیگران هم به این رفتارش می‌خندند و او خوشش آمده است. چه کنیم؟
درک می‌کنم این رفتار کودک‌تان می‌تواند حس امنیت و آرامش را در شما و همسرتان کم کند اما لطفا دو نکته را بررسی کنید. سپس چند توصیه به شما خواهم داشت.
الگوی خوبی هستید؟
رفتار الگو یعنی رفتار شما و خانم‌تان بررسی شود. آیا از آن دسته افرادی هستید که مدام در تلفن‌ها و مکالمات خود با دیگران نقل‌های جزئی از آن چه بین اعضای خانواده رخ داده، می‌گویید یا متقابلا شنونده‌های شما یا کودک، از وی سوال و جواب برای ارائه توضیحات بیشتر می‌کنند؟ که هر دو حالت باید اصلاح شود. اگر کودک شما مسائل مهم زندگی‌تان را در جمع بیان می‌کند، یکی از دلایل مهم آن، این است که خودتان در حضور همسر یا بستگان‌تان همین کار را می‌کنید بنابراین بدون این که متوجه باشید دختر یا پسر شما با وجود این‌که مشغول بازی است، صحبت‌های شما را می‌شنود. سعی کنید الگوی خوبی باشید و مسائل و رازهای خانوادگی را با دیگران مطرح نکنید، اگر هم این کار را انجام می‌دهید حداقل زمانی که او مدرسه است و درخانه حضور ندارد، با دیگران صحبت کنید.
رفتار منفی‌اش را تقویت نکنید
لطفا به کودک در این حالت توجه خاصی نشان ندهید چون خود همین مسئله موجب تقویت منفی می‌شود و رفتار منفی را تبدیل به رفتار پایدار می‌کند. وقتی کودک رازهای خانواده را مطرح می‌کند، واکنش شدید نشان ندهید بلکه او را از جمع بیرون ببرید و کودک را از نظر خودتان مطلع کنید. به هیچ وجه از عصبانیت و تنبیه در جمع استفاده نکنید بلکه در شرایط خوب و با بروز رفتار درست به او توجه و در مهمانی در صورت بروز کوچک‌ترین رفتار مثبت، شروع به تعریف و توجه به کودک کنید.
از آشنایان و فامیل کمک بگیرید
همچنین بهتر است با هماهنگی میزبان از آن‌ها بخواهید در قبال سخن چینی‌های او بی‌تفاوت باشند و هیچ سوال و جوابی از وی درباره آن چه می‌گوید، نداشته باشند. اگر کودک جایی برای این کار پیدا نکند، تصمیم به ترک آن رفتار خواهد گرفت. همچنین هرگز کودکان را برای کسب اطلاعات از والدین یا خانواده دوطرف تحت فشار قرار ندهید.
با تشویق، نیاز به افشای راز را خنثی کنید
والدینی که کودکان خود را به طور معقول و سنجیده تشویق می‌کنند، از اعتماد به نفس بالاتری برخوردارند و همین امر باعث می‌شود تا بچه‌ها برای جلب توجه دیگران اقدام به افشای رازهای خانواده نکنند، به همین دلیل پیشنهاد می‌شود همواره موضوع تشویق در اولویت تربیت کودک باشد. هیچ اشکالی ندارد که کودک‌تان را به‌دلیل موفقیت‌هایش تشویق کنید چراکه باعث شکل‌گیری این ذهنیت در کودک می‌شود که فردی با توانایی‌های خاص است و نیازی به جلب توجه از طریق منفی ندارد. توجه بی‌قید و شرط باعث خنثی شدن رفتارهای منفی برای جلب توجه به ویژه از طریق افشای راز می‌شود.
نویسنده : صدیقه معدنی | کارشناس‌ارشد روان‌شناسی