بزرگنمايي:
آریا بانو - فارس / چه بسیار معلمانی که وقتی تنور جنگ تحمیلی شعله‌ور شد، جزو نخستین قشرها با اعلام جهاد معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) برای حضور در جبهه‌ها احساس تکلیف کردند و پای تعلیم و تربیت را نیز به عرصه جهاد و مقاومت باز کردند و گاهی نیز با دانش‌آموزانشان جهاد دفاعی را در کنار جهاد علمی سرمشق کردند.
البته کم نبودند معلمانی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، درس ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم را به شکل عملی به دانش‌آموزانشان نشان دادند؛ از حضور فعال در تظاهرات علیه رژیم پهلوی تا دستگیریشان توسط ساواک و شهید شدنشان در راه انقلاب.
خیلی از آن‌ها در فضای هشت سال دفاع مقدس هم حضوری پرشور از خود نشان دادند و بعد از آن نیز در عرصه سازندگی و پیشرفت
ایران گام‌های استوار برداشتند و نسلی را تحویل جامعه
اسلامی دادند که بعد از 40 و چند سال از انقلاب نام و آوازه
ایران اسلامی را در سراسر جهان خوشنام کرده‌اند.
این در حالی است که هنوز عرصه جهاد عملی با جهاد علمی در میان معلمان زنده است و آن حضورشان در قامت مدافعان حرم و شهدایی است که در راه دفاع از حرم اهل بیت(ع) به فیض شهادت نائل آمدند. 12 اردیبهشت ماه بهانه‌ای است که بار دیگر ایثار و از خودگذشتگی معلمان را در میان چند سطر بیان کنیم؛ هر چند حق مطلب درباره حماسه حضور معلمان
عشق و ایثار ادا نخواهد شد.
آماری از جامعه ایثارگری معلمان
در هشت سال دفاع مقدس چهار هزار و 900 نفر از جامعه
فرهنگی به درجه رفیع شهادت نائل آمدند که از این تعداد 680 نفر متعلق به تربیت معلم است. تعداد جانبازان بالای 70 درصد270 نفر، جانبازان 50 تا 69 درصد 999 نفر، جانبازان 25 تا 49 درصد هفت هزار و 853 نفر و جانبازان زیر 25 درصد 85 هزار و 942 نفر که در مجموع 25 هزار و 100 جانباز در آموزش و پرورش حضور دارند.
درس دادن و درس خواندن در جبهه‌ها برقرار بود
همچنین تعداد فرهنگیان آزاده چهار هزار و 396 نفر و تعداد رزمندگان آن‌ها 52 هزار و 306 نفر است. با این وجود 36 هزار شهید دانش‌آموز، سه هزار و 473 همسر مراقب جانباز، هزار و 602 همسر شهید، 15 هزار و 284
فرزند شهید، 252
پدر شهید، 163
مادر شهید، هفت هزار و 614 برادر شهید و 9 هزار و یک خواهر شهید در آموزش و پرورش فعالیت داشته و دارند.
البته در ایام حضور رزمندگان در جبهه درس و مشق هم تعطیل نبود. معلمان در هر فرصتی مبادرت به آموزش دانش‌آموزان حاضر در پادگان‌ها و لشکرها می‌کردند و امتحانات هم سرجای خودش بود تا رزمندگان جوان جبهه‌ها نیز نمره جهاد علمی‌شان را نیز کسب کنند و از جهاد دانش هم عقب نمانند.
معلمی که درس جهاد را در جبهه با حضور شاگردانش برقرار کرد
شهید کیوان تاجیک، نفر وسط
معلم شهید کیوان تاجیک از همان دوران قبل از انقلاب با تکثیر نوارها و اعلامیه‌های امام (ره) فعالیت‌های انقلابی خودش را آغاز کرد. او از اولین ورودی‌های مراکز تربیت معلم بود. او به شغل معلمی
عشق می‌ورزید و رابطه‌اش با دانش‌آموزانش به گونه‌ای بود که بسیاری از شاگردانش را با خود رهسپار جبهه‌ها کرد. این معلم شهید سرانجام در روز دانش آموز در 13 آبان ماه سال 1362 در عملیات والفجر 4 به شهادت رسید.
سه معلمی که همزمان شهید شدند
شهید محمدتقی رحمانی، شهید سلیمان صادقی، شهید علیرضا رابعی معلم، سه نفر
دوست و یار غاری بودند که تدریس در مناطق محروم و مدارس حاشیه جنوب
تهران را انتخاب کردند. این رفاقت آن‌ها در لحظه شهادت هم ادامه داشت، چرا که هر سه نفرشان در یک روز و یک لحظه در منطقه شلمچه در عملیات کربلای 5 روز سی‌ام دی ماه سال 1365 آسمانی شدند. در روز تشییع این سه معلم شهید در مدرسه «هیدخ» جای سوزن انداختن نبود، چرا که همه آمده بودند.
معلم شهید محمدتقی رحمانی معاون دبستان شهید هیدخ در جبهه مسؤول توپ پدافند ضد هوایی بود.
معلم شهید علیرضا رابعی نیز مدیر مدارس شهید سالاری و انقلاب
اسلامی بود که در جبهه در سمت رزمنده پدافند هوایی فعالیت داشت. او در برابر خواسته نزدیکانش برای پیدا کردن شغلی با درآمد بالا ایستاد، زیرا معتقد بود در کسوت معلمی می‌تواند بیش‌تر در خدمت مردم باشد. شهید رابعی مدیری بود که در سلام کردن به دانش‌آموزان پیشی می‌گرفت و به مشکلاتشان رسیدگی می‌کرد.
شهید سلیمان صادقی
معلم شهید سلیمان صادقی در زمان اعزام به جبهه، مربی امور تربیتی دبستان شهید هیدخ بود. در سال‌های اول انقلاب با توجه به وضعیت
فرهنگی مدارس با تأسیس نهاد امور تربیتی، با پذیرش این سمت، وارد سنگر مدرسه شد. دغدغه او تربیت نوجوانان پسری بود که در محله‌های حاشیه‌ای شهر زندگی می‌کردند.
معلم شهیدی که با بهائیت مقابله کرد
شهید سیدعبدالحسین عمرانی
آخرین مسؤولیت معلم شهید سیدعبدالحسین عمرانی در جبهه، فرماندهی گروهان ابوالفضل (ع) گردان 415 ثارالله بود. معلمی او از سال 1354 در خدمت زیر پرچم به عنوان سپاه دانش شروع شد. اولین روزهای آموزگاریش در روستای دهوسطی میناب رقم خورد. او در کنار توجه به تربیت نسل نوپای جامعه به مبارزه با فرقه بهائیت که ردپای آن در مدرسه هم دیده می‌شد، همت گمارد. با آغاز جنگ تحمیلی در سال 1359 عازم جبهه شد. در عملیات‌های مختلفی حضور داشت و در نهایت این معلم مجاهد و رزمنده نستوه در 21 بهمن ماه سال 1364 در عملیات والفجر 8 در فاو به شهادت رسید.
معلم شهیدی از جنس شهدای مدافع حرم
شهید رضا ملایی
معلم شهید رضا ملایی که بازنشسته شده بود، اما هنوز هم شور جهاد و ایثار در وجودش شعله می‌کشید. چند سال بود که پیاده‌روی اربعین می‌رفت. حتی با هزینه شخصی افراد بی‌بضاعت را به زیارت می‌برد. او آمادگی شهادت را از همان دوران حضورش در جبهه، در خودش حفظ کرده بود. از دهه 60 تا روزهای پایانی عمرش که به شهادت ختم شد، مراسم تغسیل و تدفین اموات را فی‌سبیل الله انجام می‌داد. او در سال 1361 با عنوان مربی پرورشی به استخدام آموزش و پرورش آغاجاری در آمد.
شهید ملایی وقتی خبر حضور مدافعان حرم در سوریه را شنید، خیلی تلاش کرد تا به خیل مدافعان حرم بپیوندد. برای اینکه سنش را (در آن زمان 58 سالش بود) بهانه نکنند، بر خلاف میلش محاسنش را از ته زد تا سفیدی محاسنش سنش را لو ندهد. بالاخره تلاش‌هایش جواب داد و راهی دیار حضرت زینب (س) شد. او در حلب شهادت 2 نفر از شاگردانش را شاهد بود و در نهایت شهید ملایی در غروب اربعین سیدالشهدا (ع) به آرزوی دیرینه‌اش رسید و در رکاب عقیله بنی‌هاشم جاودانه شد.