بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / تحقیقات نشان می‌دهد که ویروس‌های سیستم گوارشی مانند روتاویروس‌(Rotavirus) با اتصال به میکروپلاستیک‌ها می‌توانند تا سه روز فعال و بیماری‌زا باقی بمانند.
به نقل از گاردین، محققان دریافته‌اند که ویروس‌های خطرناک می‌توانند تا سه روز در آب شیرین با اتصال بر پلاستیک‌ها فعال و مسری باقی بمانند.
محققان دانشگاه استرلینگ(Stirling) دریافتند که ویروس‌های سیستم گوارشی همچون روتاویروس که باعث اسهال و ناراحتی‌های معده می‌شوند با اتصال به میکروپلاستیک‌ها که ذرات ریز پلاستیک با اندازه کمتر از پنج میلی‌متر هستند، در آب زنده و بیماری‌زا باقی می‌مانند و خطر بالقوه‌ای برای سلامتی انسان‌ها هستند.
پروفسور ریچارد کویلیام(Richard Quilliam)، محقق ارشد این پروژه در دانشگاه استرلینگ، می‌گوید: ما دریافتیم که ویروس‌ها می‌توانند به میکروپلاستیک‌ها بچسبند و این به آنها اجازه می‌دهد تا برای مدت سه روز یا بیشتر در آب زنده بمانند.
کویلیام می‌گوید که در حالی که تحقیقات قبلی در محیط‌های ضدعفونی شده انجام شده بود، این اولین تحقیقی است که نحوه رفتار ویروس‌ها را در محیط بررسی می‌کند. با این حال، او از روش‌های آزمایشگاهی استاندارد برای تعیین اینکه آیا ویروس‌های موجود بر روی میکروپلاستیک‌های درون در آب عفونت‌زا هستند یا خیر، استفاده کرده است.
او می‌گوید: ما نمی‌دانستیم که ویروس‌ها تا چه اندازه می‌توانند با اتصال بر پلاستیک‌ها در محیط زنده بمانند، اما آنها زنده و بیماری‌زا باقی می‌مانند.
این یافته‌ها که بخشی از یک پروژه 1.85 میلیون پوندی تحت حمایت شورای تحقیقات محیط زیست طبیعی است، به بررسی چگونگی انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها توسط پلاستیک‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها باعث انتقال عوامل بیماری‌زا در محیط می‌شوند.
این تحقیقات در مجله Environmental Pollution منتشر شده است.
کویلیام می‌گوید: سه روز باقی ماندن در محیط کافی است تا این ویروس‌ها از محل تصفیه فاضلاب به ساحل‌های عمومی برسند.
او گفت که تصفیه خانه‌های فاضلاب قادر به جذب میکروپلاستیک نیستند. حتی اگر یک تصفیه خانه فاضلاب تمام تلاش خود را برای تمیز کردن پسماندهای فاضلاب انجام دهد، آب تخلیه شده همچنان دارای میکروپلاستیک است که سپس به رودخانه و در نهایت به ساحل‌ها منتقل می‌شود.
این ذرات پلاستیکی آنقدر ریز هستند که شناگران ممکن است آن‌ها را ببلعند. گاهی اوقات آنها در ساحل به صورت گلوله‌هایی به اندازه عدس و با رنگ روشن ظاهر می‌شوند که کودکان ممکن است آنها را بردارند و در دهان خود بگذارند. کویلیام گفت که تنها ذرات کمی از ویروس برای بیمار شدن شما کافی است.
او با اشاره به اینکه تاثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان هنوز نامشخص است افزود: اگر میکروپلاستیک‌ها بوسیله عوامل‌بیماری‌زای انسانی آلوده شوند، ممکن است خطر قابل توجهی برای سلامت عمومی داشته باشند.
محققان در این تحقیقات دو نوع ویروس را مورد آزمایش قرار دادند. آن دسته ویروس‌هایی که نوعی پوشش لیپیدی دارند مانند ویروس آنفلوانزا، و آنهایی که بدون پوشش هستند مانند ویروس‌های سیستم گوارشی مانند روتاویروس و نوروویروس. آنها دریافتند که ویروس‌های دارای پوشش، به سرعت در آب حل شده و از بین می‌روند، در حالی که آن دسته از ویروس‌هایی که پوشش نداشتند با موفقیت به میکروپلاستیک‌ها متصل شده و زنده ماندند.
کویلیام می‌گوید: ویروس‌ها همچنین می‌توانند به سطوح طبیعی در محیط متصل شوند، اما آلودگی‌های پلاستیکی بسیار طولانی‌تر در محیط باقی می‌مانند.
محققان این ویروس‌ها را به مدت سه روز مورد بررسی قرار دادند، و هدف آنها بررسی میزان ماندگاری آن‌ها در تحقیقات آینده است.