بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / هرچند فدراسیون جودو علی‌رغم تعلیق، بودجه قابل‌توجهی را از مسئولان ورزش کشور دریافت کرده اما با این وجود یکی از ملی‌پوشان این رشته می‌گوید مسئولان فدراسیون هیچ هزینه‌ای را برای درمان آسیب دیدگی او پرداخت نکرده‌اند تا وی برای انجام عمل جراحی مجبور به فروش انگشتر مادرش شود!
محمد خوش بین در این خصوص، اظهارکرد: هفت سال است که ملی پوش رشته جودو هستم که دو سال پیش در اردوی تیم ملی جوانان رباط پایم در حین تمرین با خود مربی تیم ملی دچار آسیب شد و از آن روز بی توجهی های زیادی نسبت به من شد و فدراسیون اصلا پیگیر وضعیتم نبود و خودم با مصدومیتم پیگیر شرایط خودم بود.
وی ادامه داد: به فدراسیون پزشکی معرفی شدم و ام آرآی دادم اما پزشکان تشخیص ندادند که مشکل پای من چیست و این عکسبرداری از پایم دو بار دیگر انجام شد اما باز هم متوجه مشکل نشدند. من در همین حین در حال گذراندن خدمت سربازی نیز بودم. دو سال از این موضوع گذشت و من در این سال ها با مربیان زیادی کار کردم تا بتوانند شرایط پایم را بهتر کنند اما نتیجه ای حاصل نشد. من پس از دو سال مجددا از اندیمشک به تهران رفتم و یک بار دیگر هم ام آرآی از پای من انجام شد.
این جودوکار اندیمشکی عنوان کرد: من یک روز به فدراسیون رفتم تا نامه ای برای درمان بگیرم که آن روز حدودای ساعت 12:30 ظهر بود که خانم کعبی دبیر فدراسیون وارد محل فدراسیون شد. او وقتی وارد شد به اتاق رئیس فدراسیون رفت و من هم از مسئول دفتر وی خواستم نامه ام را نزد خانم کعبی ببرد تا امضا کند که وی به من گفت نمی شود و خانم کعبی باید به اتاق خود برود و بعد نامه را برای امضا نزد او ببرم. سرانجام خانم کعبی به اتاقش رفت و نامه من را امضا کرد و من آن را به فدراسیون پزشکی ورزشی بردم که به من گفتند هزینه عملت بسیار می شود و پای تو کج و پرانتزی شده است و باید ساق پایت را بشکنیم و پلاتین بگذاریم و بر این اساس هزینه عمل شما زیاد می شود و باید فدراسیون جودو به تو کمک کند.
وی خاطرنشان کرد: من مجدداً به فدراسیون رفتم و وقتی قصد داشتم دبیر فدراسیون را ملاقات کنم، رئیس فدراسیون را هم دیدم اما خیلی بی تفاوت از کنار من رد شد. به هر حال من به دبیر فدراسیون گفتم که وضعیت پای من به این صورت است و پای من با مربی خودتان در اردوی تیم ملی دچار آسیب دیدگی شد و از او خواستم که در بحث هزینه عمل به من کمک کنند که خانم کعبی به من گفت آقای میراسماعیلی رئیس فدراسیون ورزشکاران را دوست دارد و همیشه آن ها را حمایت کرده است و ما نیمی از مبلغ هزینه عمل تو را می دهیم و مابقی اش را از طریق شهرستان خودت تأمین کن. اوسپس با آقای مهرافشار دبیر هیات جودو خوزستان تماس گرفت و همین موضوع را به او نیز گفت و سپس به من گفت آقای خوش بین شما قهرمانان بسیاری در شهر خودتان دارید، برو و از آن ها کمک بگیر و از استان خوزستان هم بخواهید مبلغی را تقبل کند و نصف مبلغ عملت را هم ما می دهیم.
خوشبین بیان کرد: من به خانه مان برگشتم و با آقای مهرافشار تماس گرفتم و به او گفتم دبیر فدراسیون با شما تماس گرفته است و از همه چیز مطلع هستید که به من گفت نامه ای برای ما ارسال کن و ما به شما کمک می کنیم. اما بعد از این که نامه را با متنی که خودش گفته بود برای وی ارسال کردم به من گفت که این نامه خوب نیست و متن نامه را عوض کن تا به تو کمک کنیم. مجدد نامه را برایش ارسال کردم اما به من گفت ما اصلا پولی به تو نمی دهیم و وظیفه ای در این زمینه نداریم. بعد از این ماجرا که به حدود یک ماه پیش بر می گردد به آقای فضل الله پور رئیس هیات جودو خوزستان تماس گرفتم و داستان را برای او تعریف کردم اما بعد، او هم با یک لحنی به من گفت ما وظیفه ای نداریم به شما پول بدهیم و فدراسیون باید به شما پول بدهد زیرا در اردوی تیم ملی دچار آسیب دیدگی شدید.
وی ادامه داد: بعد نیز رئیس صنعت معدن و تجارت اندیمشک چندین بار با مسئولان جودو استان تماس گرفت که آقای فضل الله پور عنوان کرد که چشم کمک می کنیم اما بعد متوجه شدم که چنین قصدی ندارد. خلاصه دستم به جایی بند نبود و باید عمل می شدم. حتی خیلی از دوستانم وقتی متوجه شرایطم شدند به خانه ما آمدند و به من گفتند پول داری که می خواهی عمل کنی؟ که من خجالت می کشیدم به آن ها بگویم پول ندارم. حتی یکی از دوستانم به من می گفت چرا اینقدر ناراحتی و وقتی قضیه را برای او تعریف کردم و گفتم می خواهم انگشتر مادرم را برای عملم بفروشم به من گفت این کار را نکن و شماره کارتت را به من بده تا برایت پول واریز کنم که به او گفتم شما وظیفه ای ندارید که به من کمک کنید و فدراسیون باید کمک کند.
این جودوکار افزود: سرانجام من انگشتر مادرم را فروختم و به تهران رفتم و سه هفته پیش عمل کردم اما بالاخره نه هیات استان و نه فدراسیون به من کمک نکردند. فدراسیون اصلا برایش اهمیتی نداشت و حتی از من نپرسیدند مشکل تو چیست و اصلا پزشک به تو چه گفته است؟ اکنون که من در پیج شخصی ام در اینستاگرام ویدئویی را منتشر و مشکل ام را مطرح کردم از شب گذشته دائما با من تماس می گیرند؛ نفراتی که با من تماس می گیرند از طرف رئیس فدراسیون هستند و حتی آقای مهاجری رئیس کمیته داوران فدراسیون نیز به من گفت تو اصلا حق نداشتی از جیب خودت هزینه کنی و به او گفتم آقای میراسماعیلی حتی مرا در فدراسیون دید اما برایش اهمیتی نداشت.
وی بیان کرد: حتی شب گذشته نیز سه چهار نفر با من تماس گرفتند و گفتند آرش میراسماعیلی می گوید با او تماس بگیرید و جالب است خودش حاضر نشده است با من تماس بگیرد و نمی دانم آقای میراسماعیلی چرا حاضر نیست از غرورش دست بردارد. حتی او مجبور شد با آقای کریمی راد مربی ام در اندیمشک تماس بگیرد که به مربی ام گفتم چقدر اکنون به او برخورده که با شما تماس گرفته است.
خوش بین خاطر نشان کرد: کسانی که با من تماس می گرفتند عنوان می کنند آقای میراسماعیلی می خواهد بداند هزینه عملت چقدر شده است که به آن ها گفتم کار از کار گذشته است زیرا به نظر من اکنون می خواهند من آن ویدئو را از صفحه شخصی ام بردارم و بعد دو سه میلیون تومان به من بدهند و کار تمام شود.
وی گفت: جالب است که همه جودوکاران سکوت کرده اند. البته به صورت مخفیانه به دو سه جودوکار حقوق می دهند و به آن ها می گویند حق ندارید به بقیه جودوکاران بگویید حقوق دریافت می کنید. آن ها حقوق می گیرند و سکوت کرده اند و بعد امثال من که 700 تا 800 کیلومتر به صورت زمینی طی می کنیم تا به اردوی تیم ملی برسیم، حمایت نمی شویم. مربیان تیم ملی از بزرگ تا کوچکشان، همه می دانند که به جودوکاران ظلم می کنند اما متأسفانه جرأت ندارند که حرف بزنند و جالب است در خلوت مان می گویند آقای میراسماعیلی حق ما را خورده است اما همان ها اکنون با او عکس می گیرند و از او حمایت می کنند. آقای میراسماعیلی همه را نابود کرده است و حتی در شهر خودمان هم چند جودوکار داشتیم که آن ها را هم خیلی اذیت کرد.
این ملی پوش جودو خاطرنشان کرد: به جودوکاران نسبت به ورزشکاران دیگر بیشتر ظلم می شود؛ ما با لباس جودوی خودمان و کفش خودمان تمرین می کنیم، ضمن اینکه در اردوی تیم ملی با مینی بوس های قدیمی ما را جا به جا می کردند و وقتی هم به خوابگاه برمی گشتیم در ظرف یکبار مصرف به ما غذا می دادند و حتی لیستی جلوی ما می گذاشتند که باید بعد از دریافت غذا آن را امضا می کردیم که مبادا دو غذا برداریم و کشک بادمجان هایی که شب ها به ما می دادند هم بماند. به هر حال به ما ظلم می شد و اگر هم مصاحبه می کنم برای این است که بعدها شرمنده خودم نشوم که چرا این حرف ها را نگفتم. ظلم ببینی و حرف نزنی خیلی است.
وی عنوان کرد: جالب است که سال 88 مربی ام آقای کریمی راد کش تمرینی که به دیوار وصل بود، دَر رفت و به چشم او برخورد کرد که چهار جراحی روی چشمش انجام شد و همه ایران این را می دادند و هر وقت می گویم من شاگرد محمد کریمی راد هستم به می گویند که چشمش سالم است؟ و بعد قرار بود حکم دان خود را بگیرد اما خانم کعبی دبیر فدراسیون بسیار او را اذیت کرد و هیچ خبری هم از آن ها نشد و جالب است بعد از انتشار ویدئوی من در صفحه اینستاگرامم با او تماس گرفتند و انتظار داشتند او هم جوابشان را بدهد. به هر حال من تمام راه ها را رفتم اما به در بسته خوردم و بعد آن ویدئو را در اینستاگرام منتشر می کردم و اگر آن مصاحبه را نمی کردم خیلی زشت بود. اما بعد از آن همه تلاش برای اینکه پول درمانم را تهیه کنم، اکنون با من تماس می گیرند که جواب آقای میراسماعیلی را بده و بگو چقدر هزینه درمانت شده است.