بزرگنمايي:

آریا بانو - تسنیم / کتاب «از من نخواه آرام بگیرم»، یازدهمین اثر از مجموعه مدافعان حرم «نشر 27 بعثت» است که به زندگی‌نامه شهید مدافع حرم سید اسماعیل سیرت‌نیا اختصاص دارد. الهه آخرتی این کتاب را در شش فصل و 392 صفحه گردآوری کرده است و انتشارات 27 بعثت آن را منتشر کرده است.
شهید سیداسماعیل سیرت‌نیا، متولد بیست‌وسوم تیرماه سال 1357 اصالتاً اهل شهر رشت و ساکن تهران بود. وی از دانشجویان رشته علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود که در مقطع کارشناسی پیوسته مشغول به تحصیل بود. او از نیروهای سپاه حضرت محمد رسول‌الله(ص) تهران بزرگ محسوب می‌شد که در عملیات مستشاری در سوریه در جریان عملیات محرم هفدهم آبان سال 1394 و در نزدیکی حلب به‌وسیله اصابت ترکش خمپاره به ناحیه پهلو و پشت سرش، به شهادت رسید. پیکر این شهید در ستاد تیپ عملیاتی سپاه محمد رسول‌الله(ص) تشییع و سپس در زادگاهش، شهر رشت تشییع و تدفین شد.
الهه آخرتی، نویسنده جوان این کتاب متولد سال 1369 است که نویسندگی را با ورود به دانشگاه و به‌عنوان مسئول بخش دفاع مقدس در دانشگاه آغاز کرد و پس از آن با توجه به آشنایی به زبان عربی و انگلیسی فعالیت‌هایی در حوزه ترجمه انجام داد، نخستین اثر او سال 95 منتشر شد.
وی در گفت‌وگو با تسنیم با اشاره به هدفش از نگارش زندگی‌نامه شهید سیرت‌نیا گفت: شهید سیداسماعیل سیرت‌نیا شخصیتی چندبعدی دارد و به همین دلیل مرور زندگی ایشان می‌تواند از زوایای متعدی انجام شود و برای گروه‌های مختلفی جذابیت داشته باشد، منظورم این است که سیداسماعیل سیرت‌نیا یک نظامی صرف نیست، اتفاقاً بیش از آن که نظامی باشد، یک شخصیت فرهنگی و به‌دنبال تأثیرگذاری فرهنگی است، منتهی جایی که احساس می‌کند هنگامه فعالیت نظامی است نیز سر از پا نمی‌شناسد و خود را به جریان مدافعان حرم می‌رساند. هدف اصلی از نوشتن این کتاب معرفی همین ابعاد مختلف شخصیتی شهید و بیان این نکته به عموم مردم به‌خصوص جوانان است که برای مؤثر بودن لزوماً احتیاج به معرکه جهاد و حضور در آن نیست.
آخرتی ادامه داد: محتوای کتاب به بررسی و معرفی فعالیت‌های مختلف شهید در طول حیاتش می‌پردازد که از بعد فرهنگی گستره وسیعی را از پارو کردن سقف یک پدر شهید که تکیه‌گاهی ندارد تا برگزاری همایش‌ها و سمینارها و از منظر نظامی بازه آموزش و فعالیت‌های شهری یا اعزام به سوریه و در کسوت مدافعان در آمدن شامل می‌شود. عنوان کتاب هم اشاره‌ای به شخصیت شهید سیرت‌نیا دارد که به شهادت هر آن کس که او را می‌شناخت با سکون و انفعال بیگانه بوده است.
این نویسنده با اشاره به بازخوردهایی که این کتاب می‌تواند داشته باشد،‌ افزود: تأثیر اصلی این کتاب می‌تواند در همین نکته باشد که اگر جوان امروزی سؤال کند "خب، در شرایطی که جهاد در کار نباشد و به دست گرفتن سلاح برای حفظ باورها و داشته‌ها ناممکن باشد، وظیفه من و تک تک ما چیست و چه‌کارهایی از دستمان برمی‌آید؟".
وی درباره شیوه نگارش کتاب نیز یادآور شد: با توجه به تعداد بالای راویان کتاب و مصاحبه‌شوندگان، ضروری بود تا کتاب از منظر دانای کل نوشته شود تا بتواند نقطه‌نظرات و خاطرات تمام راوی‌ها و مصاحبه‌شوندگان را در بر بگیرد، کنار این سعی اصلی من به‌عنوان نویسنده کتاب این بود که شخصیت‌های دیگری که در کتاب حضور دارند همگی در زوایایی قرار بگیرند که موجب بهتر معرفی شدن شخصیت سیداسماعیل سیرت‌نیا باشند. خود من به‌عنوان نویسنده کتاب هم که باید ناپدید می‌شدم و اجازه نمی‌دادم حضورم به محتوای کتاب تحمیل شود، تنها همسر شهید بود که با توجه به نقش خود در بخش‌هایی از کتاب شانه‌به‌شانه سیداسماعیل قرار می‌گیرد تا مفهومی را که باید به‌درستی منتقل کند، به‌علاوه این که کتاب «از من نخواه آرام بگیرم» تمام مستند است و به‌دور از تخیل نویسنده یا تکنیک‌هایی که به‌قیمت فاصله گرفتن نسبی یا کامل از واقعیت جذابیت‌ها را افزایش می‌دهد، نوشته شده است؛ به‌طوری که هیچ عبارتی در کتاب نیست مگر این که سند و راوی آن مشخص و موجود است.
وی درباره شخصیت شهید سیرت‌نیا نیز گفت: شهید سیداسماعیل سیرت‌نیا زبان همه مردم را بلد بود و خوب می‌دانست با هرکس چطور صحبت کند و در هر موقعیت از چه دری درآید که برای مخاطب جذابیت و جاذبه داشته باشد، در حقیقت هرکس می‌تواند با خواندن این کتاب با بعدی از ابعاد شخصیت سید اسماعیل سیرت‌نیا ارتباط برقرار کند و به‌سبب این همذات‌پنداری، تأثیرپذیری بیشتری داشته باشد.
وی بازخورد مخاطبان نسبت به کتاب را قابل قبول توصیف کرده درباره جذاب‌ترین بخش کتاب افزود:‌ انتخاب یک بخش به‌شکل کلی کار ساده‌‎ای نیست اما جذابیت بخش‌هایی که روزهای پس از شروع زندگی مشترک شهید و حضور ایشان در سوریه را مرور می‌کند بیشتر می‌دانم.
آخرتی درباره جنگ سوریه نیز گفت: جنگ سوریه فتنه‌ای بود که مقاومت در منطقه را نشانه گرفته بود، اما به اتحاد هرچه بیشتر کشورهای منطقه، ایجاد پیوندهای عاطفی میان برادران اهل ایمان با مذاهب مختلف اسلامی، غلبه بر ظروف دست‌وپاگیری چون ظرف مکان و زبان برای تمرین مشق اتحاد منجر شد و تمام این‌ها به‌برکت خون مدافعان حرم بود که فارغ از تعصبات نژادی، قومی، زبانی و مذهبی موقعیت را تشخیص دادند و برای دفاع از آرمان‌های اسلام راستین از اصلی‌ترین دارایی یعنی جان شیرین گذشتند.