بزرگنمايي:

آریا بانو - بهداشت نیوز /تحقیقات نشان می دهد که یک دلیل ژنتیکی، مردان نسبت به زنان بیشتر مستعد ابتلا به سرطان هستند.
انواع سرطان اکثرا در مردان بیشتر از زنان ایجاد می‌شود و مرگ و میر ناشی از آن نیز همینطور. یک مطالعه جدید توسط محققان موسسه ملی سرطان(NIH) داده‌های 171 هزار 274 مرد و 122 هزار و 826 داوطلب زن را که در مطالعه رژیم غذایی و سلامت NIH-AARP در سال‌های 1995-2011-شرکت کرده‌اند، تجزیه و تحلیل کرده است.
تجزیه و تحلیل فوق نشان می دهد که تفاوت‌های بیولوژیکی بین دو جنسیت زن و مرد به جای عوامل رفتاری یا سبک زندگی، مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل، شاخص توده بدنی (BMI) و قد، فعالیت بدنی، رژیم غذایی، داروها و سابقه پزشکی، باعث عدم تعادل در بدن می شود.
دکتر سارا، نویسنده اصلی این پژوهش در این خصوص گفت: «ما این فرض را در نظر گرفتیم که سبک زندگی تنها دلیلی نیست که بروز سرطان را بین مردان و زنان متفاوت کرده است، اما از اینکه برای بسیاری از سرطان‌ها عوامل سبک زندگی، بخش کوچکی از تفاوت را توضیح می‌دهند، کمی شگفت‌زده شدیم».
محققان نابرابری را در 21 محل سرطان در بدن انسان ارزیابی کردند. آنها دریافتند که 17 هزار و 951 تشخیص جدید سرطان به مردان و 8 هزار و 742 مورد به زنان نسبت داده شده است. این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند: «علاوه بر قرار گرفتن در معرض عوامل سرطان‌زای شناخته شده، تجزیه و تحلیل‌های ما به جنسیت و همچنین عوامل بیولوژیکی مرتبط با جنسیت به‌عنوان عوامل تعیین‌کننده اصلی بروز سرطان در ایالات متحده اشاره می‌کند.
نویسندگان این تحقیق معتقدند: درک مکانیسم های بیولوژیکی مرتبط با جنسیت که منجر به غلبه مردان در ابتلا به سرطان در نقاط آناتومیک مشترک بدن می‌شود، می تواند پیامدهای مهمی برای علت شناسی و پیشگیری داشته باشد. این مطالعه در مجله CancerTrusted Source منتشر شده است. تنها دو سرطان کیسه صفرا و تیروئید در مردان کمتر از زنان تشخیص داده شده است.
سرطان مثانه، معده و حنجره بیشترین انواعی بودند که مردان را درگیر کرده است. نویسندگان این مطالعه می نویسند که عوامل رفتاری و سبک زندگی نسبت آماری معناداری(غیر صفر) از مازاد مشاهده شده در مردان برای آدنوکارسینوم مری و سرطان‌های کبد، سایر مجاری صفراوی، مثانه، پوست، کولون، رکتوم و ریه را تشکیل می دهند. با این حال، این در بسیاری از موارد «تنها نسبت متوسطی بود» و تأثیر عوامل خطر از 11 درصد برای آدنوکارسینوم مری تا 50 درصد برای سرطان ریه متغیر بود.