بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / پسری دارم 29 ساله. 2 سال پیش به خانمش خیانت کرد و از او جدا شد. در این مدت تصمیم داشت با چندین خانم دوباره ازدواج کند، اما با هر دختری بعد از مدتی آشنایی به هم می‌زند و به قول خودش، کات می‌کند. مایه آبروریزی ما در فامیل و آشنایان شده. با او چه کنم؟
 مخاطب گرامی، با توجه به مطلب ارسالی شما، لازم است موضوع مطرح‌شده را در 3 محور گذشته، حال و آینده توضیح دهم و چند توصیه به شما داشته باشم.
اتفاقاتی که در گذشته رخ داده است...
همان‌طور که اشاره کردید، موضوع خیانت پسرتان و جدایی از همسرش مربوط به 2 سال قبل است. این که آیا در آن زمان تلاشی برای اصلاح امور و حفظ زندگی آن‌ها شده یا نه، آیا چاره‌ای جز جدایی وجود داشته یا خیر یا این مسئله که تاثیر این اتفاق روی هر دو نفر به چه صورت بوده است، به عنوان نکات حائز اهمیت در رفتارها و اقدامات بعدی آن‌ها قابل تامل است، زیرا معمولا نوع مواجهه زوج‌ها و خانواده‌ها با این قبیل اتفاقات می‌تواند بسیاری از تصمیمات آینده آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین بهتر است از این رخداد به عنوان حربه ای برای سرزنش کردن و تحقیر پسرتان استفاده نکنید، زیرا در این صورت نه تنها چیزی درست نخواهد شد بلکه ممکن است او را بیشتر به سمت ناهنجاری و لجبازی سوق دهد.
اتفاقاتی که در حال رخ‌دادن است...
تلاش‌های ناموفق وی برای ازدواج مجدد می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. بنابراین قبل از این که او را قضاوت کنید و مایه آبروریزی بدانید یا از وی عصبانی باشید، بهتر است کمی با او همدلی کنید و ضمن فهمیدن دلایل این قطع رابطه‌های مکرر، در کنارش باشید و کمکش کنید تا تصمیم درستی بگیرد.
نگاه به آینده...
با توجه به این که تصمیمات و اقدامات نادرست پسرتان در آینده هم می تواند برای شما دردسرساز باشد، شایسته است برای پیشگیری از مشکلات بیشتر رابطه‌تان را با او بهبود ببخشید تا از این طریق بتوانید روی تصمیمات و رفتارهایش تاثیر بیشتری داشته باشید.
از سلامت روانی پسرتان مطمئن شوید
با این حال، اگر واقعا احساس می‌کنید که رفتارهای پسرتان غیرطبیعی است،
می توانید با مراجعه به یک روان‌شناس با تجربه احتمال وجود داشتن اختلال را بررسی کنید و سپس بر اساس تشخیص‌های به دست آمده برای درمان وی و کمک به اصلاح رفتارهایش اقدام کنید. در نهایت خدمت شما و دیگر مخاطبان عزیزی که با فرزندان خود مشکل دارند عرض می‌کنم که خشم، مقابله، تحقیر، طرد کردن و... نه تنها کمکی به بهبود شرایط نمی‌کند بلکه در بیشتر موارد اوضاع را وخیم تر می کند. بنابراین شایسته است که قبل از هر چیز، برای بازسازی روابط خود و نزدیک شدن به فرد مشکل‌ساز تلاش کنید زیرا این کار می‌تواند آن فرد را آرام‌تر و آماده پذیرش حمایت‌های روانی، اجتماعی و آموزشی کند.
نویسنده : دکتر حسین محرابی | ‌ روان شناس و مدرس دانشگاه