بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / زوال عقل مجموعه‌ای از علائم را توصیف می‌کند که علت خاصی ندارند و این عارضه می‌تواند طیف وسیعی از عملکردهای ذهنی را تحت تأثیر قرار دهد.
به نقل از «مدیکال نیوز تودی»، بیماری آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است و حدود 70 درصد از موارد ابتلا را تشکیل می‌دهد. با این حال، انواع و علل دیگری از این عارضه نیز وجود دارند که عبارتند از:
* زوال عقل عروقی که در نتیجه سکته مغزی و سایر آسیب‌ها و شرایطی که جریان خون به مغز را مسدود می‌کنند، ایجاد می‌شود.
* زوال عقل لویی که در نتیجه رسوب غیرمعمول پروتئین در مغز رخ می‌دهد.
* زوال عقل پیشانی گیجگاهی که به دلیل وارد شدن آسیب به لوب های پیشانی و تمپورال مغز رخ می‌دهد.
* بیماری کروتزفلد جاکوب
* بیماری هانتینگتون
همچنین برخی از عوامل و شرایط نیز می‌توانند علائمی شبیه به زوال عقل در افراد ایجاد کنند که شامل موارد زیر است:
- استفاده و تداخلات بین برخی داروها
- کمبود ویتامین B12 و احتمالاً ویتامین D
- آسیب به سر
- مشکلات تیروئید، کلیه یا کبد
- افسردگی، اضطراب یا استرس
- مصرف الکل
* علائم و نشانه‌های هشدار دهنده
علائم زوال عقل از نظر شدت متفاوت است و همچنین بسته به ناحیهای از مغز که این بیماری بر آن تأثیر می‌گذارد، متفاوت بروز می‌کنند. به طور کلی شایع ترین علائم این عارضه عبارتند از:
- اضطراب و پریشانی
- احساس ناخوشی و خُلق پایین
- بی علاقگی به انجام فعالیت‌ها
- پرسیدن سوالات تکراری
- روان پریشی
- اختلالات خواب
- راه رفتن بدون دلیل مشخص
- انجام رفتارهای نامناسب
ظاهر شدن علائم زوال عقل ممکن است زمان ببرد. همچنین ممکن است قبل از مراجعه فرد به پزشک این بیماری آسیب قابل توجهی ایجاد کند که این حالت می‌تواند درمان را چالش برانگیزتر کند.
* علل و عوامل خطر
علت ابتلا به زوال عقل به نوع آن بستگی دارد. با این حال علل دقیق بسیاری از انواع زوال عقل در حال حاضر نامشخص است.
زوال عقل جزء اجتناب ناپذیر پیری نیست اما سن یکی از عوامل خطر اصلی است. در واقع، تا 50 درصد از افراد 85 ساله و بالاتر ممکن است نوعی زوال عقل را تجربه کنند.
همچنین احتمال ابتلا به زوال عقل در سنین پایین‌تر وجود دارد اما این بیماری در میان افراد مسن و سالمند شایع‌تر است.
در عین حال بسیاری از انواع زوال عقل مانند بیماری آلزایمر، عارضه‌های پیشرونده‌ای هستند که با گذشت زمان بدتر می‌شوند. زوال عقل وضعیتی است که بر توانایی فرد برای تفکر تأثیر می گذارد. این عارضه به طور خاص می تواند بر حافظه، استدلال، خلق و خو و سایر ویژگی های افراد تأثیر بگذارد.