آریا بانو - خراسان / «کولت مِیز» زن پیانیستی است که امسال ششمین آلبوم خود را در 107سالگی منتشر کرده است. مِیز از پنج سالگی نواختن پیانو را شروع کرده‌است. او می‌گوید مادری خشن داشته و برای گریز از او و کسب عواطفی که در خانه کم داشته، به
موسیقی پناه برده‌است. مِیز می‌گوید
موسیقی زبانی شاعرانه است که در آن طبیعت، احساسات، عشق، شور و رویاها وجود دارند. او می‌گوید نوازنده شدن در دوران جوانی او برای یک زن امری پذیرفته شده نبود و خانواده‌اش با آن موافق نبودند.
بعد از پایان مدرسه متوسطه، میز ناچار برای 20 سال معلم شد و پسری به‌دنیا آورد که به‌تنهایی بزرگش کرد.
پسر او که اکنون 71 سال دارد می‌گوید وقتی که مادرش بیش از 90سال داشت به فکر ضبط
موسیقی افتاد. او می‌گوید مادرش به شیوه خاصی پیانو می‌نوازد و می‌خواسته که این شیوه ثبت شود.
پسر این نوازنده می‌گوید مادرش در ابتدا علاقه‌ای به ضبط کردن آثارش نداشت اما کم‌کم نظرش عوض شد.
در 92سالگی اولین آلبومش را منتشر کرد و سپس از 92 سالگی تا الان که 107 سالش است، 5 آلبوم دیگر! کلیشه‌های مربوط به ناتوانی و سن در جوامع مختلف وجود دارد و مانع رشد و شکوفایی افراد در سنین مختلف به‌ویژه کهن سالی می‌شود. افرادی مانند کولت مِیز مثال‌های نغزی بر این کلیشه‌ها هستند. در
ایران هم هنرمندان خودآموخته‌ای که در سنین بالا شروع به‌کار کرده‌اند بسیارند. یکی از آن‌ها «مکرمه قنبری»، معروف به «ننه مکرمه» بود که درحدود 70سالگی نقاشی را شروع کرد و سپس آثارش در سراسر جهان به شهرت رسید.