چاپ

آریا بانو - ایسنا / «صد سال شعر زنان ایران (1299 تا 1399)» توسط کامیار عابدی منتشر شد.
این منتقد ادبی و پژوهشگر گفت: در این کتاب 350 شعر از 350 شاعر خانم در طول صد سال انتخاب و گردآوری شده است؛ البته شاعرانی که شعر آزاد، نیمایی و سپید سروده‌اند. خانم شمس کسمایی متولد 1262 اولین شاعری است که در این مجموعه آمده، او از پیشگامان شعر نو در ایران است و شعرش در سال 1299 سروده شده است. جوان‌ترین شاعری که در این مجموعه شعرش منتشر شده، پروین نخعی‌نژاد متولد 1377 است که شعرش در سال 1399 سروده شده، یعنی صد سال بین شعرها فاصله است. این کتاب آینه‌ای از 350 شاعر خانم در سیر صدساله شعر معاصر ایران است.
او درباره ویژگی‌های این مجموعه نیز گفت: سیر طبقه‌بندی شاعران در این کتاب بر اساس سال تولدشان است (یعنی سال تولدشان برای پشت‌سر هم آمدن شاعران ملاک قرار گرفته). همچنین معیارهایی که برای انتخاب این شعرها بوده، هم معیارهای ادبی و زیبایی‌شناختی بوده و هم معیارهای جامعه‌شناختی و روان‌شناختی. خیلی تلاش کردم تا بر اساس دفترهای شعر، مجموعه‌ها، منتخب‌ها، مجله‌ها و حتی وبسایت‌های ادبی 350 شاعر را انتخاب کنم، می‌شود گفت این کتاب حدود 70 تا 80 درصد شاعران خانم معاصر را پوشش می‌دهد اما به دلیل این‌که در طول این دو دهه دفترهای شعر زیادی منتشر شده که در کتابخانه‌ها وجود ندارد و یا در کتاب‌فروشی‌ها خیلی عرضه نمی‌شده، ممکن است تعدادی از این خانم‌های شاعر در این‌ کتاب نباشند، هرچند در سال 1397 فراخوانی در مطبوعات و فضای مجازی منتشر کردم که خانم‌های شاعر دفترهای خود را برای انتخاب بفرستند. شاید 100 دفتر شعر به دستم رسید که از آن‌ها در این‌جا استفاده شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب «صد سال شعر زنان ایران (1299 تا 1399)» می‌خوانیم: شمار زنان شاعر ایرانی و فارسی‌گو در دوره‌های متقدم، به نسبت مردان شاعر، محدود بوده، و از این گروه محدود هم آثار اندکی به یادگار مانده است. با این همه، با آغاز جریان تجدد فرهنگی و ادبی از حدود نیمه سده نوزدهم، به تدریج، زنان ایرانی نیز مجالی برای حضور در قلمرو فرهنگ و ادبیات یافتند. پس از وقوع انقلاب مشروطه در آغاز سده بیستم، این مجال شکلی عینی‌تر به خود گرفت.
در منتخب حاضر، نمونه‌هایی از آثار سیصد و پنجاه شاعر زن ایرانی در یک دوره صد ساله، از بانو شمس کسمایی (با شعری نوگرایانه در سال 1299) تا شاعران اوایل سده بیست و یکم در سال 1399 شمسی، در چهارچوب شعر آزاد، نیمایی و سپید گردآوری شده است.
این کتاب در 400 صفحه و در نشر مروارید منتشر شده است.

آریا بانو