چاپ

آریا بانو - راسخون / پس از اعلام لوایح شش‏گانه شاه به عنوان انقلاب سفید و تعیین روز ششم بهمن 1341 جهت برگزاری رفراندوم عمومی، حضرت امام خمینی، در پاسخ به استفتاء گروهی از مردم مسلمان ایران، با انجام این همه‏پرسی مخالفت و آن را خلاف شرع اسلام و قانون اساسی ایران اعلام کردند.
شاه در روز نوزدهم دی ماه 41، لوایحی را برای اصلاحات ارضی، ملی کردن جنگل‏ها، فروش سهام کارخانجات دولتی، سهیم کردن کارگران در منافع کارگاه‏های تولیدی و صنعتی، اصلاح قانون انتخابات و ایجاد سپاه دانش اعلام کرده و خواستار برگزاری همه‏پرسی در این زمینه شده بود.
اما حضرت امام باتوجه به پیش‏بینی نشدن همه‏پرسی در قانون اساسی، مبهم بودن لوایح و بی‏اطلاعی مردم از محتوای آنها و نیز نبودن آزادی و توسل مأموران رژیم به تهدید و تطمیع مردم، همه‏پرسی درباره لوایح شش گانه شاه را خلاف شرع و قانون اساسی، اعلام نمودند.
در دوم بهمن 41، پس از انتشار اعلامیه امام درباره تحریم همه‏پرسی شاه، مردم تهران با تعطیل کردن بازار، در خیابان‏ها به تظاهرات پرداختند. در اوج تظاهرات، سخنان تند انتقادآمیزی علیه دولت توسط حجت‏الاسلام شیخ محمدتقی فلسفی ایراد گردید که به حضور پلیس و درگیری با مردم انجامید. در قم نیز بازار تعطیل شد و روحانیان و مردم مسلمان این شهر، بر ضد لوایح شش گانه شاه به تظاهرات پرداختند.