چاپ

آریا بانو - ایسنا / "آژانس فضایی کانادا" طی قراردادی با شرکت "آکسیوم اسپیس" تصمیم دارد فضانوردان خود را به فضا بفرستد.
به نقل از اسپیس، فضانوردان کانادایی ممکن است مسیر جدیدی را برای کاوش در فضا داشته باشند. "آژانس فضایی کانادا" (CSA) احتمالا در آینده‌ای نه چندان دور، براساس یک تفاهم نامه با شرکت "آکسیوم اسپیس" (Axiom Space)، سخت‌افزار و فضانوردان را با کپسول فضایی شرکت "اسپیس ایکس" (SpaceX) به فضا پرتاب می‌کند.
این تفاهم‌نامه بدین معناست که برای نخستین بار، فضانوردان آژانس فضایی کانادا می‌توانند با وسیله‌ای غیر از یک فضاپیمای دولتی به فضا پرواز کنند و ممکن است بیشتر از آن چه که قبلا دیده بودیم، در مدار زمین قرار بگیرند.
نمایندگان آکسیوم اسپیس اظهار داشتند که این تفاهم‌نامه، پروازهای احتمالی به "ایستگاه فضایی بین‌المللی" (ISS) و پایگاه پرواز آزاد برنامه‌ریزی‌شده خود شرکت به نام "ایستگاه آکسیوم" (Axiom Station) را پوشش می‌دهد. علاوه بر این، آنها خاطرنشان کردند که امکان پرتاب فضانوردان کانادایی طی ماموریت‌های آینده تحت حمایت آکسیوم اسپیس وجود دارد.
آژانس فضایی کانادا در توئیتی نوشت: ما همکاری‌ با آکسیوم اسپیس را برای استفاده از فناوری کانادا در ایستگاه آنها بررسی خواهیم کرد. بیایید به قرار دادن شرکت‌های نوآور در فضا ادامه دهیم.
برنامه پروازهای فضایی کانادا، نزدیک به 40 سال قدمت دارد و گروه حرفه‌ای آن از سال 1984 تاکنون، بیش از 12 نفر را در مدار دیده است. در هر حال، این کشور از نظر جمعیت کوچک است و پایه مالیاتی اندکی دارد و برای برنامه‌های پرهزینه با هدف فراهم کردن فرصت‌های پرتاب، به کشورهای دیگر متکی است.
این شرایط برای کانادا به خوبی جواب داده است. فناوری رباتیک به ایستگاه فضایی بین‌المللی و سایر برنامه‌های فضایی کمک می‌کند و کانادا، صندلی‌های ناسا را در فضاپیما دریافت می‌کند. با وجود این، سهم کانادا از مشارکت در ایستگاه فضایی بین‌المللی نسبتا کم است. این کشور تقریبا 2.5 درصد از مشارکت را به خود اختصاص می‌دهد که به طور میانگین به فضانوردان آژانس فضایی کانادا امکان می‌دهد تا هر شش سال یا بیشتر به فضا پرواز کنند.
فضانوردان آژانس فضایی کانادا به ویژه در دهه‌های 1990 و 2000، زمانی که سالانه کم و بیش از شاتل فضایی استفاده می‌کردند، معمولا بیشتر به فضا می‌رفتند. این فرصت‌ها کاهش یافت و پروازهای کمتری برای همه فضانوردان در دسترس قرار گرفت زیرا ناسا پروازهای بلندمدت به ایستگاه فضایی بین‌المللی را طی فاز اصلی ساخت پایگاه در دهه 2000 در اولویت قرار داد.
آخرین فضانورد آژانس فضایی کانادا که به مدار رسید، "دیوید سن ژاک" (David Saint-Jacques) در سال‌های 2018 تا 2019 و پیش از آن، "کریس هادفیلد" (Chris Hadfield) در سال‌های 2012 تا 2013 بود. هر فضانورد در مقایسه با یک پرواز معمولی 10 روزه با شاتل، شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی ماند.
پرواز بعدی فضانورد آژانس فضایی کانادا ممکن است در سال 2024 انجام شود. کانادا در ماموریت "آرتمیس2" (Artemis 2) به مقصد ماه، یک صندلی خواهد داشت. با وجود این، جدول زمانی 2024 به تکمیل موفقیت‌آمیز آرتمیس1 بستگی دارد که هنوز در پرواز آزمایشی بدون سرنشین خود به مدار ماه پرتاب نشده زیرا ناسا مشغول برطرف کردن اشکالات فنی است.
آکسیوم اسپیس قبلا یک کانادایی را در نخستین ماموریت خود در سال 2022 به نام "Ax-1" به مدار زمین فرستاد اما این ماموریت برای آژانس فضایی کانادا نبود. در عوض، "مارک پاتی" (Mark Pathy)، کارآفرین کانادایی، هزینه یک صندلی در کپسول "دراگون" (Dragon) شرکت اسپیس ایکس را پرداخت و برای بیش از دو هفته، به دو فضانورد تجاری دیگر و یک فضانورد سابق ناسا در مدار پیوست.
آکسیوم اسپیس، تجربه رباتیک خود را از طریق دو قرارداد با شرکت "ام‌دی‌ای" (MDA) افزایش داده است که بازوی رباتیک "کانادارم2" (Canadarm2) را به همراه ربات دستی "دکستر" (Dextre) به ایستگاه فضایی بین‌المللی عرضه می‌کند. شرکت ام‌دی‌ای، وظیفه ساخت کانادارم3 را نیز بر عهده داشته است.
تفاهم‌نامه آکسیوم اسپیس با آژانس فضایی کانادا به طور کلی به دنبال ایجاد امکان کار کردن کانادا در فضا است زیرا هدف استفاده از اکوسیستم فضایی موجود و قوی کانادا را در جهت ایجاد فرصت‌های متقابل برای شرکت‌های کانادایی در بخش‌ها و صنایع متعدد و انجام دادن تحقیقات در مدار پایین زمین دنبال می‌کند.