آریا بانو - ایسنا / شعر در آینه دفاع مقدس
غزل «آیه‌های انقلاب»
سروده‌ی سیدحسن حسینی - از دفتر «هم‌صدا با حلق اسماعیل»
این طرفه‌مردانی که خصم خوف و خواب‌اند
بر حلق ظلمت خنجر تیز شهاب‌اند
بر خاک می‌غلتند و گل می‌روید از خاک
روح بهاران، شوکت باران و آب‌اند
نیلوفر عشق‌اند و با شوق شهادت
گرد نهال سبز حق در پیچ و تاب‌اند
نازم وقار سرخشان را، این عزیزان
زخم زبان دشنه را با خون جواب‌اند
جوشنده‌رودی پاک از سرچشمۀ خلق
سوی لقاء‌الله جاری با شتاب‌اند
بر گردهٔ شب‌باوران و شب‌پرستان
شلاّق سرخ آذرخش اضطراب‌اند
از نسل سرخ سربداران سلحشور
نام‌آوران خطهٔ دار و طناب‌اند
یار وفادار رسول عصر خویش‌اند
عماروَش، بوذرمنش، حیدرمآب‌اند
بغض‌گدازان هزاران نسل دربند
آتش‌فشانِ شیعه را خشم مذاب‌اند
در جاده‌های سربی رزم شبانگاه
چابک بُراق برق را پا در رکاب‌اند
شعر بلند جان‌فشانی در شب رزم
منظومهٔ بی‌انتهای آفتاب‌اند
با عزم اینان، مکرشان نقش بر آب است
سقانمایانی که هم‌دست سراب‌اند
در اوج ایمان پاسدار نهضت حق
شأن نزول آیه‌های انقلاب‌اند
سیدحسن حسینی، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی یکم فروردین‌ماه 1335 در
تهران متولد شد. او از سال 1352 نوشتن و سرودن را در مطبوعات قبل از انقلاب آغاز کرد. حسینی در حوزه اندیشه و هنر
اسلامی (حوزه هنری) مسئولیت بخش ادبیات و شعر را به همراه قیصر امین‌پور بر عهده داشت و از سال 1378 به فعالیت در واحد ویرایش رادیو
تهران مشغول شد. این شاعر در سال 1379 مجموعه کامل غزلیات بیدل دهلوی را که نزدیک به سه‌هزار غزل را در بر می‌گیرد، به صورت ضبط‌شده خواند. سیدحسن حسینی در چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال 1383 تقدیر شد.
از آثار او به «هم‌صدا با حلق اسماعیل»، «براده‌ها»، «گنجشک و جبرئیل»، «سکانس کلمات»، «نوش‌داروی طرح ژنریک» و «سفرنامه گردباد» می‌توان اشاره کرد.
سیدحسن حسینی نهم فروردین‌ماه 1383 در سن 48سالگی بر اثر ایست قلبی در
تهران درگذشت.