آریا بانو - روز پلاس / عدم تعلق به میهن نشان دهنده یک آسیب در
سلامت روان است.
احساس هویت ملی چیست؟
یک حس مشترک که مردم به یک وحدت کلی درک می‌کنند و نمود خود را در سنت‌ها، فرهنگ یا زبان سیاست نشان می‌دهد. هویت ملی از نظر روانشناختی به عنوان آگاهی و احساس از تفاوت بین ما و آنها تلقی می‌شود. هویت ملی در شکل مثبت آن می‌تواند به مهین پرستی که با غرور ملی و احساسات مثبت به کشور مشخص می‌شود همراه دانست ولی در حالت افراطی به شوونیسم و برتری کشور و افراطی گری ختم شود.
هویت ملی ، بخشی از هویت شخصی است؛ طوریکه افراد با احساس تعلق به میهن خود ، در واقع ارتباط مثبت خود را با ارزش ها و اعتقادات خود را نشان میدهند.
این بخش از هویت ، در ارتباط با جامعه شکل میگیرد و تداوم میابد. اینطور نیست که فردی با جامعه خود ارتباط نداشته باشد و هویت ملی داشته باشد . اساسا عدم تعلق روانی به میهن ، نوعی جدایی از جامعه و در نهایت نوعی از عدم
سلامت روان است. فردی که به این شاخه از هویت به خوبی رسیده باشد ، یعنی یک بخشی از رشد روانشناختی خود را تکمیل کرده است؛ و در غیر اینصورت است که میتوان رشد روانی فرد را ناقص قلمداد کرد. در نتیجه ی این حس تعلق و علاقه است که افراد نسبت به میهن خود حساس میشوند ، منافع میهن ، منافع آنهاست ؛ نه اینکه منافع خود را در اولویت قرار دهند و اگر جایی منافع شخصی شان در خطر بود ، منافع میهن را کنار بگذارند.