چاپ

آریا بانو - خراسان / فرزندی سه ساله دارم. زیاد به همسرم کمک می کنم طوری که الان تمام کارهای بچه را به عهده من می گذارد. هر چه وظایفش را یادآوری می کنم، فایده ای ندارد.
پاسخ اول
زهره حسینی
مشاور
مخاطب محترم! در پاسخ به سوال شما باید گفت، صفات مثبت تا زمانی کارکرد مفیدی دارند که از حد تعادل خارج نشوند یعنی حالت افراطی نداشته باشند مثلا نظم در صورت افراط به وسواس تبدیل می‌شود و دیگر کارکرد مفید خود را از دست می دهد و باعث اختلال در دیگر حوزه های زندگی می شود. همکاری و مشارکت شما در امور بچه داری مفید و قابل تحسین است؛ اما وقتی حالت افراط و زیاده روی پیدا کرد دیگر کارکرد مثبت خود را در زندگی مشترک از دست می دهد و موجب آسیب در روابط زوج می شود. همان طور که شما اکنون احساس خوبی از این روند در زندگی خود ندارید و ممکن است فکر کنید که دارید مورد سوء استفاده قرار می گیرید. برای تغییر این روند به این نکات توجه کنید.
افکار خود را باز بینی کنید
گاهی افراد به دلیل کمال گرایی، اجازه انجام تکالیف و وظایف را به دیگران نمی دهند چون فکر می کنند آن ها نمی توانند آن کار را بدون عیب و نقص انجام دهند؛ بنابراین سعی می کنند با انجام کار های دیگران به بهترین وکامل ترین شکل خود را آرام کنند. توصیه می شود به افراد با هر میزان توانایی و مهارت باید اجازه داد تا خودشان درانجام کارها به تدریج و مستقل از دیگران موفق و کارآمد شوند تا این که ما مسئولیت کارهای دیگران را بپذیریم و کامل تر انجام دهیم. این باعث می‌شود افراد دیرتر با وظایف خود کنار بیایند و در آن کارآمد شوند.
عجله نکنید
برخی افراد به دلیل شتابزدگی و نداشتن صبر کافی تاخیر یا تعلل دیگران را نمی توانند تحمل کنند و زودتر خود شان به انجام آن اقدام می کنند تا احساس بهتری بیابند.
مراقب احساس علاقه خود باشید. ممکن است به دلیل علاقه زیاد به همسر تان دوست دارید از هر روشی او را خوشحال کنید؛ بنابراین بیشتر وظایف ایشان را به عهده می گیرید یا علاقه‌مندی بیش از حد به فرزند تان شما را نگران رسیدگی نکردن مادر به نیازهای کودک سه ساله تان می کند.
زمان بگذارید. قطعا شکل گیری تقسیم وظایف با همسرتان نیازمندصبر شما و دادن زمان است، پس در مقابل وسوسه به انجام کارها و بی صبری برای مسئولیت پذیری همسرتان مقاومت کنید.
از تذکر مدام به همسرتان که نتیجه ای نداشته پرهیز کنید. با تحسین به موقع همسرتان در انجام وظایف خود، او را علاقه مند به بچه داری کنید و از عجله در انجام کارهای نیمه تمام همسرتان خود داری کنید تا ایشان خود را با شرایط جدید سازگار کند.
پاسخ دوم
دکتر مسعود خاکپور
روان‌شناس
دوست گرامی به مواردی که خدمت تان بیان می کنم، توجه فرمایید تا بتوانید راه حل هایی برای این مشکل تان بیابید.
از این کمک کردن خشنود باشید
این که می فرمایید به همسرتان کمک می کنید و در کارها با ایشان مشارکت دارید، بسیار خوب و پسندیده است. احتمالا قصد شما از انجام این کار ناشی از انسان دوستی، مهربانی و شخصیت شماست یا می تواند برای این باشد که می خواهید به ازدواج تان کمک کنید و برای آن گام های مؤثری بردارید. همسرتان در کارهای دیگری در خانه فعالیت می کنند که به نوعی مسئولیت انجام آن ها را دارند و با توجه به فراوانی کارهای پیش رو نظیر نظافت و آشپزی و ... و این که از طرف دیگر یک فرزند 3 ساله جنب و جوش زیادی دارد برخی از امور مربوط به کودک نظیر مواظبت و بازی را به شما واگذار کرده اند که نه تنها نگران کننده نیست بلکه هم در رشد بچه مؤثر است و هم به همسرتان در این زمینه کمک کرده اید. همان طور که می دانید کمک به همسر علاوه بر اجر معنوی باعث تحکیم ازدواج شما می شود.
مرز تقسیم کارها را مشخص کنید
در زندگی زوجین، تقسیم برخی کارها که به نوعی مسئولیت هر دو نفر است حاشیه هایی دارد. به طور کلی هم آقا و هم خانم در انجام و پیشبرد امور منزل به یک اندازه مسئولیت دارند. در زندگی زوجین و فرآیند رابطه خوب بین آن ها چیزی به نام تقسیم کار و گذاشتن یک سری مسئولیت ها یا وظایف به دوش دیگری (که متاسفانه گاهی ناعادلانه است) به رابطه ازدواج لطمه می زند. حتی کم کم فرزندتان را نیز به همکاری با شما عادت دهید. اگر خانمی در کسب درآمد نقشی ندارد خودش بهتر است مسئولیت بیشتری در منزل عهده دار شود و اگر خانم نیز شاغل است هر دو به یک اندازه در امور مربوط به نظافت و آشپزی و... شریک هستند. حتی اگر مسئولیت به دیگری بیشتر واگذار شود معنی آن این نیست که همسر من مسئولیت دارد چون ما با هم قرار گذاشتیم و من نباید هیچ کاری بکنم. گرچه متاسفانه طرز فکرهای نامناسبی در جامعه ما وجود دارد که بیان می کند چون من مرد هستم نباید ... و یا من خانم خانه ام نه خدمتکار و ... که این موضوعات به رابطه ها صدمه جدی وارد می کند. با این حال، تعیین دقیق تر مرز تقسیم کارها در این حوزه گره گشاست. هر کدام از زن و شوهر باید احساس کند که همسرش منصف، مهربان، متعهد، علاقه مند، پرتلاش، مصمم و جدی است و من برای بهبود رابطه گام بردارم. این صفات هستند که رابطه را تحکیم و کیفیت آن را مطلوب تر می کند.