بزرگنمايي:

آریا بانو - این بیماری می‌تواند علایم خاصی در خانم‌ها داشته باشد البته این علایم بسته به شدت آسیب و مکان اعصاب آسیب‌دیده توسط التهاب می‌تواند متفاوت باشد. برخی از علایم رایج ام‌اس به شرح زیر است:
علائمی که در عضلات نمایان می‌شوند
در بیماری ام‌اس، سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی حمله می‌کند. این اتفاق می‌تواند در مغز، نخاع یا عصب بینایی رخ دهد.در نتیجه این اتفاق، بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است با علایمی مرتبط با عضلات مواجه شوند. این علایم عبارت‌اند از:
اسپاسم‌های عضلانی
بی‌حسی
مشکلات تعادلی و نداشتن هماهنگی
دشواری حرکت دادن دست‌ها و پاها
مشکل در راه رفتن
ضعف یا لرزش در یک یا هر دو دست و پا
علایمی که در چشم‌ها نمایان می‌شوند
مشکلات بینایی هم می‌تواند در هر دو جنسیت مرد و زن مبتلا به بیماری ام‌اس رخ دهد.
این علایم شامل این موارد است:
فقدان بینایی که یا کلی است یا جزئی؛ اغلب فقط در یک چشم اتفاق می‌افتد
احساس درد و ناراحتی حین حرکت دادن چشم
دوبینی یا دید دوگانه تاربینی یا تاری دید
حرکت چشم غیرارادی
تغییراتی که در روده و مثانه دیده می‌شوند
هم اختلال مثانه و هم علایم روده‌ای در بیماران مبتلا به ام‌اس مکرر رخ می‌دهد.در واقع اختلال در مسیرهای سیستم عصبی که عضلات مثانه و روده افراد را کنترل می‌کند باعث بروز این مشکلات است.
علایم روده و مثانه در بیماری ام‌اس به این شرح است:
مشکل در شروع فرایند دفع ادرار
نیاز مکرر به دفع ادرار
عفونت مثانه 
کنترل نکردن ادرار یا مدفوع
یبوست
اسهال
بی حسی و احساس درد
احساس بی‌حسی، خواب رفتن و درد در اغلب افراد مبتلا به ام‌اس شایع است.
البته این علایم ممکن است در سراسر بدن یا فقط در یک اندام حس شود. فردی که مبتلا به ام‌اس است شاید متوجه یک بی‌حسی و خواب رفتنی باشد که با حس سوزش یا فرو رفتن سوزن در بدن همراه است. علاوه بر این، طبق تحقیقی که از سوی انجمن ام‌اس آمریکا صورت گرفت بیش از نیمی از افراد مبتلا به ام‌اس در طول بیماری خود با نوعی درد و ناراحتی مواجه خواهند بود.
صحبت کردن و بلعیدن مشکل می شود
بیماری ام‌اس می‌تواند روی تکلم اثر بگذارد.رایج‌ترین مشکلات در این زمینه عبارت‌اند از:
بریده‌بریده صحبت کردن
کنترل نکردن بلندی صدا
کند شدن سرعت تکلم
مشاهده تغییرات در کیفیت سخن گفتن شامل خشن شدن صدا
زخم‌های ام‌اس می‌تواند روی توانایی بلعیدن اثر بگذارد و همچنین باعث ایجاد مشکلاتی در جویدن و انتقال غذا به بخش پشتی دهان شود. این زخم‌ها همچنین می‌تواند توانایی بدن در انتقال غذا از مری به معده را تحت تأثیر قرار دهد.