بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / پژوهشگران آمریکایی با فهرست‌بندی سلول‌های پستان در موش‌ها و انسان‌ها سعی دارند روشی را ارائه دهند که به پیش‌بینی سلول‌هایی که در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند، کمک می‌کند.
به نقل از فلوریدا نیوز تایمز، بافت "غده شیری" یا "غده پستانی"(Mammary gland‎) ، از سلول‌های گوناگونی تشکیل شده است که "بافت پوششی" یا "اپیتلیوم"(Epithelium)، سلول‌های ایمنی و سلول‌های چربی را در بر دارد.
پژوهشگران "آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر" (CSHL) آمریکا، هزاران سلول پستان را در موش‌ها و انسان‌ها شناسایی و فهرست‌بندی کرده‌اند تا منشأ سرطان پستان را درک کنند.
تصور کنید که بتوان پیش‌بینی کرد که کدام سلول‌ها به سرطان مبتلا می‌شوند. از آنجا که بافت پستان طی دوره زندگی زنان به طرز چشمگیری تغییر می‌یابد، یافتن نشانگرهای تغییرات ناگهانی که می‌توانند به سرطان منجر شوند، بسیار دشوار است. 
"کامیلا دوس سانتوس"(Camila dos Santos)، استادیار آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر و همکارانش در این پژوهش، هزاران نوع سلول پستان را در موش‌ها و انسان‌ها شناسایی و فهرست‌بندی کردند. این فهرست جدید، بافت سالم پستان را دوباره تعریف می‌کند و به دانشمندان امکان می‌دهد تا در صورت بروز هرگونه مشکل، منشأ آن را به درستی تشخیص دهند.
دوس سانتوس گفت: برای درک خطر ابتلا به سرطان پستان، ابتدا باید سلول‌های سرطان پستان را درک کنیم و سپس به دنبال درمان‌های پیشگیرانه باشیم که از پیشروی سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند.
روش سنتی برای فهرست‌بندی سلول‌ها، ردیابی ژن‌هایی است که با عملکرد سلول ارتباط دارند. دانشمندان برای طبقه‌بندی گسترده‌تر سلول‌ها، از روشی موسوم به "تعیین توالی سلول تک"(single-cell RNA sequencing) استفاده کردند. آنها فعالیت چندین ژن را در بیش از 15 هزار سلول از بافت پستان موش و انسان ردیابی کردند.
"سامانتا هنری"(Samantha Henry)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما در واقع، یک فهرست کلی از ژن‌های گوناگون را برای هر جمعیت سلول ارائه دادیم و سپس آنها را با وضوح بیشتری تعریف کردیم. ژن‌های زیادی وجود دارند و این کار، زمان زیادی برده است.
یکی از گروه‌ها، سلول‌های گیرنده استروژن را در بر داشتند که معمولا برای درمان مناسب هستند. دوس سانتوس و گروهش دریافتند که این گروه را می‌توان به چندین زیرمجموعه تقسیم کرد. هر یک از زیرمجموعه‌ها می‌توانند به روش‌های گوناگونی واکنش نشان دهند.
این گروه پژوهشی، با پروفسور "آدام سیپل"(Adam Siepel)، استاد زیست‌شناسی محاسباتی و گروهش همکاری کردند تا بفهمند که سلول‌های پستان موش‌ها و انسان‌ها، سوابق ژنتیکی مشابهی دارند.
"مریمس ترودل"(Marygrace Troudell)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما همیشه می‌دانیم که با طبقه‌بندی واضحی از یک نوع سلول ویژه سر و کار داریم. گاهی اوقات، هنگامی که به همه ژن‌ها نگاه می‌کنم، چیز دیگری ظاهر می‌شود.
این گروه پژوهشی در حال حاضر تلاش می‌کنند تا تغییرات ژنتیکی طبیعی را از تغییرات مرتبط با سرطان تشخیص دهند. دوس سانتوس امیدوار است که فهرست‌بندی مربوط به سرطان پستان، انواع سلول‌ها را برای بررسی نشان دهد و پژوهشگران را برای ارائه درمان‌های آینده یاری کند.
این پژوهش، در "Journal of Mammary Gland Biology and Neoplasia" به چاپ رسید.