آریا بانو - ویجیاتو / قسمت دوم «Dune» مانند یک ساعت شنی بزرگ است؛ این یعنی شما می‌توانید بدون توقف برای مدت طولانی آن را تماشا کنید که دانه به دانه زمان شما را جذب می‌کند و هرگز از دیدنش پشیمان نمی‌شوید. در یک جمله «تلماسه: قسمت دوم» فیلمی است که شایسته حضور در سینماست. و نه هر سینما، بلکه بهترین سینمای ممکن با صفحه نمایش بزرگ برای بهترین برداشت‌های بصری و بهترین بلندگوهای ممکن برای شنیدن صداهای جادویی. این یک دستاورد مطلق در عرصه سینمای علمی‌تخیلی است، جلوتر از «جنگ ستارگان» و بقیه رقبا، پر از تصاویر زیبا، بازی‌های عالی، موسیقی شگفت‌انگیز، صحنه‌های پر از تعلیق و احساسات کامل. در ادامه با نقد فیلم Dune: Part Two با ما همراه باشید؛ ما در بررسی خود به شما خواهیم گفت که این فیلم چگونه ساخته شده است.

فیلم Dune یک و دو که بر اساس رمان فرانک هربرت و به کارگردانی دنی ویلنوو ساخته شده، در مقایسه با فیلم دهه هشتادی دیوید لینچ، اقتباسی دقیق‌تر انجام داده. ویلنوو با ساختن دو فیلم ورود Arrival و بلید رانر Blade Runner استعداد خودش را در ساخت فیلم‌های علمی تخیلی نشان داد. بااین‌حال، فیلم جدید او دنیایی عظیم و ناشناخته‌تر را به مخاطب معرفی می‌کند. هنگامی که قسمت اول «تل ماسه» در گرماگرم یک بیماری همه‌گیر به پرده‌های سینما رسید، بینندگان بلافاصله به دو اردوگاه تقسیم شدند. (چیزی که اغلب برای فیلم‌هایی در این مقیاس اتفاق می‌افتد) در نگاه دسته اول مخاطبان، فیلم دنیس ویلنوو بر تخت خالی «ارباب حلقه‌ها» نشسته بود و از آن به عنوان رویداد فانتزی اصلی حداقل یک دهه اخیر یاد می‌شد. و نمایندگان دسته دوم، اگرچه جهان سه بعدی و مؤلفه هنری این بلاک‌باستر را ستودند، اما ناامیدانه از شخصیت‌های تک بعدی و داستان گاهی خسته‌کننده آن انتقاد کردند.

اکنون سه سال بعد، ویلنوو در دنباله مورد انتظار به سیاره آراکیس بازگشته و اردوگاه طرفداران و مخالفان «Dune» به یک کلان شهر واحد شاد تبدیل شده که در مرکز آن مجسمه‌ای طلایی از کارگردانی بینا قرار دارد. این یعنی «تلماسه: قسمت دوم» توانست شک‌ مخاطبان و منتقدان را شرمنده کند و با دنباله استاندارد «امپراتوری ضربه می‌زند» جنگ‌ستارگان یا از اساس با ارباب حلقه‌ها مقایسه شود. این یعنی قسمت دوم Dune دنباله‌ای است که در آن به‌جای فیلمی پر از ارجاعات بی ارزش، یک حماسه فضایی تقریباً تک رنگ و آوانگارد دریافت می‌کنیم.دنباله تلماسه اثری است که سطح فیلم‌های بلاک‌باستر هالیوود را بالا می‌برد. دنیس ویلنوو فارغ از نیاز به پایه‌گذاری اسطوره‌های پیچیده جهان فرانک هربرت، سطح تولید و سطح تمرکز روی فیلمنامه را بیشتر می‌کند و به فصل دوم تلماسه، با شکوهِ یک حماسه علمی تخیلی زندگی می‌بخشد.

قسمت دوم فیلم تلماسه داستان پُل (تیموتی شالامی) را روایت می‌کند که حالا در پی‌گرفتن انتقام خون پدرش است. بااین‌حال، مراوده او با گروه فرمن باعث می‌شود که او روند متفاوتی را پیش بگیرد و تبدیل به آخرین منجی بشریت گردد و…«Dune: Part Two» برخلاف قسمت اول که سعی در معرفی شخصیت‌ها و دنیای فیلم داشت، رویه‌ای متفاوتی را در قسمت دوم پیش گرفته و تبدیل به یکی از تحسین‌برانگیزترین اکشن‌های تاریخ سینما شده است. در قسمت دوم، روند شخصیت‌پردازی پُل به‌عنوان شخصیت اصلی، به بهترین شکل انجام شده است. شخصیت‌پردازی که انگیزه‌های درونی و بیرونی این شخصیت را به‌خوبی به تصویر کشیده و در نهایت او را در بین دوراهی سختی قرار می‌دهد. تمام روند این تغییر شخصیت در طول داستان به بهترین شکل ممکن پیش رفته است.

فیلیمو هم اینگونه تحلیل کرد: نکته حائز اهمیت این است که «Dune: Part Two» به‌خوبی موفق شده تا دنیای خود را بزرگ کند و مانند آنچه که اسپیلبرگ پس از تماشای فیلم بیان کرده بود، کمتر کارگردانی مانند ویلنوو موفق به انجام این کار شده است. صحبت‌های اسپیلبرگ در خصوص فیلم به نظر کاملاً درست است. شخصیت‌های فرعی داستان در این فیلم به حدی پرداخت مناسب دارند که به‌راحتی می‌توانند صاحب‌عنوانی مستقل در دنیای سینمایی فیلم تلماسه شوند.در «Dune: Part Two» حتی شخصیت‌های خبیث داستان نیز ارزشمند هستند. شخصیت‌های مجنونی که تماشاگر می‌تواند جنون آن‌ها را حس کند و با آن‌ها همراه شود. یکی از این شخصیت‌ها، فید روثا با بازی آستین باتلر است که علی‌رغم حضور کوتاه‌مدتش در فیلم می‌تواند تأثیر لازم را بر تماشاگر بسازد. این شخصیت و جنون آنی او، یکی از جذابیت‌های فیلم را تشکیل می‌دهد.

اما بزرگ‌ترین امتیاز فیلم «Dune: Part Two» نه قصه و توسعه شخصیت‌ها که در سطح بالایی قرار دارد، بلکه جلوه‌های ویژه و کارگردانی هنری اثر است که چند سطح بالاتر از سینمای اکشن در هالیوود است. فیلمی که به‌طورقطع، بهترین تصویربرداری آثار اکشن در سال‌های اخیر در سینما را رقم زده و زیبایی‌شناسی‌های هنری در آن (مخصوصاٌ صحنه‌های نبرد) تماشای آن را لذت‌بخش‌تر کرده است. نکته حائز اهمیت این که مدت‌زمان فیلم بیش از دو ساعت و نیم است؛ اما جذابیت‌های بصری فیلم به حدی چشم‌نواز است که تماشاگر به‌سختی گذر زمان را در هنگام فیلم تجربه می‌کند.بازیگران فیلم نیز بهترین انتخاب‌های ممکن برای ایفای نقش‌هایشان بوده‌اند. تیموتی شالامی در ادامه روند موفق بازیگری خود، به‌خوبی توانسته روند تغییر شخصیت پُل را به تصویر بکشد و به نظر می‌رسد که بهترین انتخاب برای حضور در فیلم بوده است. دیگر بازیگران مشهور فیلم همانند فلورنس پیو، اگرچه حضور کوتاه‌مدتی در فیلم دارند؛ اما به‌درستی توسط دنیس ویلنوو انتخاب شده‌اند.

در مجموع باید گفت که فیلم «Dune: Part Two» قطعاً یکی از باارزش‌ترین آثار اکشن هالیوود در چند دهه اخیر است. فیلمی که چه در روند داستانی و چه در اکشن، سطحی جدید از کیفیت را به سینما ارائه داده و تماشایش یکی از واجبات هر علاقه‌مند به سینما به شمار می‌رود! شاید بزرگ‌ترین حسرت فیلم برای علاقه‌مندان به سینما این باشد که چرا می‌بایست اثر باشکوهی همانند ««Dune: Part Two»» را نه در سالن‌های سینما بلکه در منازل مشاهده کرد! اثری که لطف تماشای آن در یک سینمای مجهز، چندین برابر خواهد بود و حیف که باید آن را در مانیتورهای کوچک و تلویزیون‌های خانه دید!

واکنش کاربران به اکران فیلم تل ماسه را بخوانید:
مهدی در توئیتر خود نوشت: این تلماسه 2 عجب چرتی بود، چند ماه باهاش علافمون کرده بودن.
فرانک هم گفت: فیلم Dune 2 ( تلماسه - پارت 2) رو از همه فیلمهایی که تو ژانر علمی-تخیلی و هیجانی دیدید جدا کنید. اصلا این فیلم رو برای سرگرمی نبینید با دقت تماشا کنید. به شدت منتظر پارت 3 هستم.
اکانت توئیتری «فیلمباز» هم نظر داد: شخصیت پردازی فیلم واقعاً عالیه. در تلماسه، با مفهومِ شخصیت فرعی که زیر سایه کاراکتر اصلی قرار میگیره مواجه نیستیم و همگی وضعیت تعریف شده ای دارن! از نظرم کاملترین کاراکتر های پارت 1 و 2 خودِ پال آتریدیس و استیلگار هستن که مجموعه‌‌ی کاملی از ویژگی های متنوع شخصیتی دارن.
محمد اما در نظری کوتاه نوشت: تلماسه 2 خیلی فیلم عجیبی بود واقعا و البته بدردنخور و بی معنا.
مریم اما از فیلم دفاع کرد و نوشت: بعد از فیلم اینترستلار واقعا فیلم خوبی نیومده بود تا این فیلم تلماسه 2در یک کلمه بخوام توصیف کنم شاهکاره. ترغیب شدم برم کتابشم بخونم.
امید اما در نقد فیلم گفت: تل‌ماسه 2 (Dune2) رو دیدم و نپسندیدم. خیلی الکی قهرمان بود!
منیر هم توئیت زد: بعد از مدتها سه ساعت رفتم‌ تو دنیای فیلم ( تلماسه ) Dune 2 دیدم و برگشتم ، چندین دیالوگ تاثیر گذار داشت و نکاتیو بهم یاداوری کرد، همشو نمینویسم اسپویل نشه و پیشنهاد میکنم ببینید.