آریا بانو - ضد افسردگی های سه حلقه ای چیست؟
ضدافسردگی های سه حلقه ای ( به انگلیسی:Tricyclic Antidepressants) گروهی از داروها هستند که کاربرد اصلی آنها در اختلال افسردگی است. این داروها که در دهه 50 میلادی کشف شدند، در اواخر همان دهه به بازار عرضه شدند. تنها کاربرد تائید شده از سوی FDA برای این داروها درمان اختلال افسردگی ماژور است، غیراز کلومیپرامین که در اختلال وسواسی جبری هم کاربرد دارد.
ضد افسردگی های سه حلقه ای کدامند؟
ضد افسردگی های سه حلقه ای بهمراه مهارکننده های مونوآمین اکسیداز( MAOI)، جز داروهای ضد افسردگی کلاسیک به شمار می روند. مهم ترین فایده این نوع از ضد افسردگی ها، درمان یا کاهش علائم افسردگی است ولی برای درمان فوبیا، اختلال های اضطرابی، اختلال وسواس جبری، اختلال های خوردن و درمان زود انزالی هم بکار می روند. از انواع این داروها میتوان به ایمی پرامین، دسیپرامین، آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین و... اشاره کرد.

کاربرد ضد افسردگی های سه حلقه ای
هرچند TCAها گاهی وقت ها برای درمان اختلال های افسردگی تجویز میشوند ، ولی در بیشتر نقاط جهان توسط داروهای ضدافسردگی جدیدی مثل بازدارنده های بازجذب سروتونین( SSRIها)، بازدارنده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین( SNRI ها) و بازدارنده های بازجذب نوراپی نفرین( NRIها) جایگزین شده اند. گرچه این داروها بیشتر در درمان اختلال افسردگی بکار می رفته اند ولی در طی تحقیقات کاربردهای گوناگون دیگری برای آنها یافته شده است، حاوی:
- اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس بعد از حادثه، اختلال اضطرابی عمومی.
- بهبود علائم در اختلال های خوردن( بولمیا نروزا یا چاقی عصبی)
- بعضی سندرم های درد مقاوم به درمان
- درمان اختلال های جنسی مانند انزال زودرس
- درمان اپیزودهای کاتاپلکسی در نارکولپسی

بعضی از عارضه های شایع مربوط به این داروها عبارتند از:
- تاری دید
- یبوست
- خشکی دهان
- خواب آلودگی
- افت فشار خون هنگامی که از حالت نشسته بلند می شوید که منجر به سبکی سر هم می شود.
- احتباس ادرار
دیگر عوارض در بین این دسته دارویی عبارتند از:
- افزایش اشتها که منجر به افزایش وزن می شود.
- کم شدن وزن
- عرق کردن زیاد
- لرزش
- مشکلات جنسی از جمله عدم توانایی برای رسیدن به نعوظ، تأخیر در ارگاسم یا کاهش تمایل جنسی

داروهای سه حلقه ای و بروز سندروم سروتونین
همان طور که گفته شد ضد افسردگی های سه حلقه ای با مهار بازجذب سروتونین سبب بالا رفتن سطح این ماده شیمیایی در سیستم عصبی میشوند که این امر در بهبود وضعیت خلقی بیمار تاثیرگذار خواهد بود.
با این حال افزایش بیش از حد و ناگهانی سروتونین پرخطر بوده و میتواند منجر به سندروم مرگ باری شود که به آن سندروم سروتونین می گویند. این مشکل اغلب در مصرف همزمان داروهای ضد افسردگی با مواد مخدر شادی آور مانند ترامادول بروز پیدا می کند.
از جمله مهم ترین علایم سندروم سروتونین باید به سفتی عضلات، ناپایداری قلبی، تحریک بیش از حد سیستم عصبی مرکزی، هیپرترمی و تشنج اشاره کرد. در صورت بروز این علایم لازم است که حتماً فرد به اورژانس برده شده و فوریت های پزشکی لازم را دریافت نماید.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته