بزرگنمايي:
آریا بانو - غرور داشتن به میزان بیش از حد و کاذب آن یعنی این که شخصی نوعی حس خود برتر بینی دارد و تصور میکند که از تمام اطرافیان خود سرتر هست و دچار نوعی گستاخی در ارتباط خویش با سایرین میشود .
بیش تر افرادی که دچار غرور کاذب هستند متوجه رفتار نادرست خویش با سایرین نمی شوند و فکر میکنند زیرا از اطرافیان خویش برتر هستند میتوانند هر رفتاری را با آن ها داشته باشند. این گروه از اشخاص ارزش های دیگران را نادیده می گیرند و از دوستان خویش دور میشوند .
غرور کاذب در واژه به مفهوم: فریفته شدن و گول خوردن است. غرور از صفت های رذیله هست که سبب میشود انسان بدنبال اعمالی رود که موافق هوای نفسش است.
غرور درصورتی که به مفهوم پذیرش و باور کردن کلیه ی قابلیت ها، توان مندی ها، استعدادها و نقطه ضعف های خود باشد خوب است.
در صورتی داشتن غرور مناسب است که شخص خویش را ذلیل و خوار نکرده و همان طور که برای سایرین ارزش و احترام قائل هست انتظار داشته باشد که سایرین به حریم و شخصیت او احترام بگذاردند.
شخصی که دچار غرور کاذب میشود خویش را به علت داشتن عقده و حقارت های خود، بالاتر از آنچه که هست می بیند.
شخص دچار غرور کاذب خودرا برتر از دیگران دیده و فخرفروشی میکند .
منشا غرور کاذب:
1- جهالت ؛ یعنى اعتقاد قلبى فرد به اینکه عمل وی خیر و صلاح است، در حالى که در واقع چنین نیست.
2- وسوسه هاى شیطانى، پیروى از هواى نفس و شهوات.
3- پیروى از خشم و انتقامجویى
4- دوستى دنیا و دنیا طلبى.
ممکن است فردى مغرور باشد ولى اصلا دچار غرور کاذب نگردد و بعد از ارزیابى ها و قابلیتهاى خویش، آن ها را فضل و رحمتى از جانب خدا بداند و عامل اساسى آنرا به خدا نسبت دهد در اینصورت دیگر هواى نفسى باقى نمى ماند تا دچار غرور کاذب شود.
اگر انسان با بهره مندی از توانایی ها اعمالی راانجام دهد و آن اعمال را بزرگتر از آنچه که هست عنوان نماید و انجام داده ها را بیش از آنی که بوده نمایان سازد و همواره خویش را قادرتر از آنی بداند که هست هیچوقت بخود واقعی و سپس خویش حقیقی دست نیافته و در بند شیطان مسیر هوای نفسانی را پی می گیرد و دچار غرور کاذب میشود .
دانستم انسان هرقدر به معرفت دریافت هایش رسیده باشد کم تر دچار غرور کاذب میگردد و هرقدر تنها به دربافت ها اندیشیده و هیچوقت در جهت درک دریافت حرکت ننماید در مسیر غرور کاذب حرکت نموده و این حرکت وی را از خویش حقیقی دور و دورتر می نماید.
والدین وسواسی، متوقع و عیبجو، معمولاً ورزشکارانی با غرور کاذب تربیت میکنند. این والدین بعدها در قالب مربی هم میتوانند خودنمایی کنند. در واقع ، مربیان پرتوقع هم میتوانند ورزشکاران مغرور پرورش دهند.
روانشناسان با توجه به عوامل مختلف، به سه جنبه غرور کاذب اشاره می کنند:
غرور خودمدار: این جنبه، همان است که در تعریف های اولیه روی آن تاکید کردیم، یعنی ورزشکار در مورد خود توقعات بالایی دارد و از شکست میترسد.
غرور دیگرمدار: اشخاص مغرور معمولاً نه تنها خودشان، بلکه سایرین را هم آزار میکنند. یک مربی یا یک کاپیتان مغرور و متوقع میتواند با ارزیابی های سختگیرانه اش، عزت نفس تمام بازیکنان را خدشه دار کند.
غرور القا شده توسط اجتماع: این شرایط، بیش تر به مطبوعات و تفکر عامه مردم در توقع از یک ورزشکار یا یک تیم بر میگردد. در واقع ، ورزشکاران مغروریی که در یک جامعه پرتوقع زندگی میکنند، مدام از تایید نشدن توسط مطبوعات و افکار عمومی در هراسند.
راهکارهای غلبه بر غرور کاذب
ممکن هست همان طور که بیان کردیم بعضی از اشخاص به علت الگوبرداری اشتباه از والدین دچار غرور و خودپسندی شوند و به مرور زمان با دور شدن اطرافیان خویش متوجه رفتار اشتباه در خویش باشند و به دنبال راه هایی برای از بین بردن این خصوصیت اخلاقی اشتباه در خویش باشند.
1- پذیرش رفتار در خود:
باید برای ایجاد تغییر در خویش شخص بداند و بخواهد که این رفتار را در خویش تغییر دهد افرادی که میدانند دچار غرور کاذب هستند و سعی دارند تا مانع آن شود در کاهش این رفتار موفق هستند و در نتیجه افرادی کمال گرا و انسان
دوست هستند. پذیرش این عادت نادرست در خویش زمینه ایجاد و شکوفایی رفتارهای درست را در شخص ایجاد میکند .
2- تلاش در جهت حل رفتار:
ریشه مواردی را که باعث ایجاد غرور در شما میشود را بیابید و و در چنین مواقع که دچار غرور یم شوید این عوامل ایجاد کننده را تحت کنترل و هدایت خود درآورید و آنها را سرکوب کنید و رفتارهای مثبت را جایگزین آن کنید.
3- یادگیری بخشش:
غرور نوعی انتقام ، تنفر، حسادت و خودپسندی هست که در قالب اعتماد به نفس بالا و غرور کاذب دیده میشود افرادی که یاد می گیرد در در برابر رفتارهای دیگران ببخشند و بگذرند افرادی بزرگمنش و با کمالات انسانی بالا هستند. یکی دیگر از راههای رهایی از غرور افزایش اعتماد به نفس است که باعث درک درست از توانایی ها میشود .
4- صبور بودن :
غرور و بی اعتنایی به دیگران از مواردی است که در بیشتر برخوردارها و دعوا ها دیده میشود سعی کنید در بحث های خویش صبور باشید و در رفتار با دیگران هم صبر بیشتری داشته باشید.
یادآوری اصل و پایان خویش یکی از راه های درمان غرور کاذب است.
گردآوری: بخش
روانشناسی بیتوته