آریا بانو - برترین ها / وقتی سینما حقیقت را روایت می‌کند؛ این فیلم‌ها نه تنها روایت‌گر لحظات واقعی و تکان‌دهنده زندگی هستند، بلکه نشان می‌دهند که سینما چگونه می‌تواند حقیقت را از قاب دوربین به قلب تماشاگر منتقل کند.
سینمای ایران طی سال‌های اخیر با ساخت فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی هستند، توانسته ارتباط ویژه‌ای با مخاطبان برقرار کند. از بمباران شیمیایی سردشت در فیلم «درخت گردو» ساخته محمدحسین مهدویان گرفته تا حادثه دلخراش پلاسکو در «چهارراه استانبول» مصطفی کیایی، این آثار تلنگری جدی به وجدان جمعی جامعه می‌زنند و تاریخ معاصر را به تصویر می‌کشند.
علاوه بر این، زندگی شخصی و ملموس افراد نیز سوژه‌ای برای روایت‌های سینمایی شده است. «روز سوم» محمدحسین لطیفی با محوریت زندگی خواهر و برادری اهل خرمشهر و «قرمز» فریدون جیرانی با داستان یک زوج جوان، نمونه‌هایی از فیلم‌هایی هستند که مخاطب را با دنیای واقعی و دغدغه‌های انسانی روبه‌رو می‌کنند.
از سوی دیگر، فیلم‌هایی مانند «ماهی و گربه» شهرام مکری و «طلا خون» ابراهیم شیبانی، با پرداخت به حوادث و شخصیت‌های واقعی، نشان می‌دهند که سینما می‌تواند با بهره‌گیری از داستان‌های ملموس، هم سرگرم‌کننده باشد و هم مخاطب را به تأمل وادارد. این آثار یادآور آنند که پشت هر داستانی، حقیقتی نهفته است که ارزش روایت شدن دارد.
پ
-->