بزرگنمايي:

آریا بانو - فرارو / اگر هنگام خنده، رقص، ورزش یا عطسه کمی ادرار می‌کنید، ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار استرسی باشید.
 بر اساس بنیاد رسمی انجمن اورولوژی آمریکا، اگرچه بی‌اختیاری ادرار می‌تواند آزاردهنده باشد اما قابل‌درمان است و حتی برخی تغییرات کوچک در سبک زندگی می‌تواند تفاوت بزرگی در شرایط ایجاد کند.
 کاهش وزن یا ترک سیگار به دلیل کاهش سرفه‌ها ممکن است به بهبود وضعیت کمک کند. بنا به گفته این بنیاد می‌توان با انجام ورزش‌هایی به نام Kegels، کف لگن را تقویت کرده و ضمن محافظت از مثانه به بهبود عملکرد آن کمک کرد.
به گزارش فرارو، بنا بر انتخاب شما محصولات جاذب ممکن است حداقل در کوتاه‌مدت یا بلندمدت به کنترل تکرر ادرار کمک کنند. همچنین با مشورت پزشک می‌توانید از دستگاه‌های پزشکی استفاده کنید که می‌توان با نسخه یا بدون نسخه تهیه کرد.
بر اساس انجمن اورولوژی آمریکا دو نوع اصلی بی‌اختیاری ادرار وجود دارد. اولین مورد SUI (بی‌اختیاری ادرار استرسی) است که در آن هنگام سرفه، عطسه یا خنده، مقدار کمی ترشحات ادرار خواهید داشت.
در بی‌اختیاری ادرار آنی یا مثانه بیش‌فعال (UUI)، ممکن است نیاز ناگهانی و غیرقابل‌کنترل به دفع ادرار داشته باشید. میزان ترشحات شما در این نوع بی‌اختیاری ادرار می‌تواند متوسط ​​تا زیاد باشد.
جنسیت از عوامل تأثیرگذار در ابتلا به SUI است و زنان بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. از دیگر عواملی که ممکن است منجر به بی‌اختیاری ادرار استرسی گردد می‌توان بارداری و زایمان، سیگار کشیدن و سرفه‌های مزمن، اضافه‌وزن، جراحی لگن یا پروستات و آسیب‌های عصبی به ستون فقرات یا بیماری عصبی را نام برد.
به گفته بنیاد اورولوژی، درحالی‌که هیچ دارویی برای درمان SUI وجود ندارد، علاوه بر تغییرات سبک زندگی، جراحی نیز برای برخی موارد توصیه می‌شود. می‌توانید با یک متخصص اورولوژی که تجربه جراحی SUI را دارد در این مورد مشورت کنید و بعلاوه پزشکان و جراحان ترمیمی لگن زنان دارای گواهینامه SUI و سایر جراحی‌های لگن هستند.
این بنیاد همچنین از انواع گزینه‌های مختلف جراحی شامل تزریق در مجرای ادرار یا استفاده از دستگاه‌های حجیم کننده که می‌تواند مجرای ادرار را در برخی از زنان بزرگ کند، نام می‌برد. این جراحی بر نحوه بسته شدن اسفنکتر مثانه تأثیر می‌گذارد. باید توجه داشت که جراحی ممکن است به‌مرورزمان نیاز به تکرار داشته باشد.
گزینه دیگر جراحی اسلینگ است که در آن یک توری زیر مجرای ادرار زنان قرار می‌گیرد تا به بسته شدن آن در هنگام عطسه و دیگر کارها کمک کند. در مردان این جراحی با قرار دادن نواری مشبک زیر مجرای ادرار از طریق ایجاد بریدگی بین کیسه بیضه و راست‌روده انجام می‌گردد. بنا به گفته متخصصان این جراحی برای مردان مبتلابه بی‌اختیاری شدید یا کسانی که تحت پرتودرمانی پروستات یا مجرای ادرار قرارگرفته‌اند، انتخاب خوبی نیست.
علاوه بر موارد ذکرشده جراحی دیگری وجود دارد که بر روی دهانه مثانه انجام می‌گیرد. طی این جراحی بخیه‌هایی در بافت و در امتداد دهانه مثانه و مجرای ادرار برای حمایت از عضلات مجرای ادرار و اسفنکتر زده می‌شود.
کار گذاشتن اسفنکتر مصنوعی نیز یک درمان برای مردان به شمار می‌آید، اگرچه می‌تواند به برخی از زنان هم کمک کن. در این شیوه دستگاهی سه‌قسمتی در بدن قرار می‌گیرد که مجرای ادرار را برای جلوگیری از خروج ترشحات بی‌اختیار می‌بندد.
منبع: usnews