بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / دختری 15 ساله دارم که عاشق فیلم‌های رزمی است. تمام اوقات‌فراغتش را با دیدن این فیلم‌ها در پلتفرم‌های شبکه‌های نمایش‌خانگی پر می‌کند. نگران تاثیرات این فیلم‌ها روی او هستم. می‌ترسم خشن شود و رفتارهای پسرانه در او تقویت شود. چه کنم؟
پاسخ مشاور
یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، الگوبرداری از شخصیت‌های مورد علاقه‌شان است . معمولا نوجوانان از افرادی الگوبرداری می‌کنند که با آن‌ها یک نوع ارتباط عاطفی و هیجانی برقرار کرده‌اند. در این‌که دختر شما علاقه‌مند به دنبال کردن فیلم‌های رزمی و قهرمانان این گونه فیلم‌هاست، تردیدی وجود ندارد اما این که بخواهد رفتارهای پسرانه در او به همین دلیل نهادینه و تبدیل به عادت رفتاری شود یا یک نوع نقش مردانه و خشن در الگوهای ارتباطی بگیرد، نیازمند اطلاعات بیشتری است تا در اختیار من قرار بگیرد، اما باید چند نکته را در همین باره با شما مطرح کنم.
رفتار پسرانه و خشن با هم متفاوت هستند
در ابتدا این توضیح لازم است که رفتارهای پسرانه و خشن دو تعریف جدا از هم هستند. یک فرد ممکن است رفتار خشن داشته باشد اما پسرانه نباشد. الزاما خشن‌بودن با رفتار پسرانه همراه نیست و این یک باور اشتباه است که ما پسرها را خشن بدانیم بلکه احتمالا منظور شما نگرانی از خشونت در رفتار دخترتان هست نه صرفا رفتار پسرانه.
به این چند سوال پاسخ دهید
آن چه مسلم است، همه والدین دوست دارند فرزندان‌شان در آینده بتوانند در نقش مادری یا پدری خود موفق باشند و این کاملا قابل درک است. بنابراین در صورتی که نگران این موضوع هستید بهتر است به این سوالات پاسخ دهید:
آیا نشانه‌های خشونت یا نبود انعطاف‌پذیری در فرزندتان در برخورد با اتفاقات روزمره می‌بینید؟ مثلا واکنش‌های ایشان از معمول دخترها در این سن خشن‌تر و پرخاشگرانه‌تر است؟
آیا علاقه مندی کمی در انجام مسئولیت‌های دخترانه مثل همکاری با مادر یا نقش‌های زنانه در دخترتان می‌بینید؟
در انتخاب شغل یا بیان علاقه‌مندی‌هایش در آینده، شما متوجه تفاوت جدی با سایر همسالانش شده‌اید؟
پاسخ‌های‌تان مثبت بود یا منفی؟
در صورتی که پاسخ شما به این چند سوال مثبت است ، می‌توانید برای ارزیابی بیشتر از یک مشاوره با حضور دخترتان کمک بگیرید اما در صورتی که پاسخ منفی است، احتمالا ایشان به دنبال هیجان موجود در چنین فیلم‌هایی است و قهرمان فیلم به عنوان الگو مطرح نیست و می‌تواند این علاقه گذرا باشد. همچنین توصیه می‌شود در صورت امکان از فعالیت ورزشی در همین رشته به عنوان راهی برای تخلیه این هیجان در فضای سالم‌تر کمک گرفت.
نویسنده : زهره حسینی| مشاور و دانش‌آموخته دانشگاه علامه‌طباطبایی