بزرگنمايي:

آریا بانو-جوآن، اوکراینی و تراجنسیتی است. او کشورش را به مقصد لهستان ترک کرده تا درمکانی امن پناه بگیرد. اما رفتن به کشورهمسایه برای او و افرادی که شرایط مشابه او را دارند، دشوار است. در اسناد هویتی زنان ترنس هنوز جنسیت مردانه ذکر شده است. این درحالیست که اوکراین در شرایط جنگی است و مردان 18 تا 60 سال اجازه خروج از کشوررا ندارند، آنها باید در کشور بمانند و بجنگند.

جوآن قبلا توانسته بود شناسنامه خود را تغییر دهد، اما می گوید: «من یک مشکل داشتم، آنها به من گفته بودند که داشتن شناسنامه برای عبور از مرز کافی نیست. من نیاز به کارت شناسایی هم داشتم و متأسفانه ندارم. می ترسم نگذارند که از مرزعبور کنم».

جوآن در نهایت موفق شد اما بسیاری دیگر در جامعه تراجنسیتی‌ها چندان خوش شانس نبودند. جوآن در ادامه می‌گوید: «شما باید تمام مدارک لازم را داشته باشید. اگر همه مدارک را داشته باشید عالی است، اما اگر نداشته باشید با مشکل مواجه می‌شوید.»

جنبش دگرباشان جنسی در دو سال گذشته در اوکراین رشد زیادی داشته است، اما این اقلیت در کشوری محافظه‌کار هنوز با موانع زیادی دست به گریبان است. به‌عنوان مثال تغییر هویت جنسی، گذراندن یک مسیر با موانع بسیار است. این روند طولانی و دردناک که نگرانی‌های بی‌شماری برای بسیاری از زنان ترنسجندر دارد، موجب شده که اکثر آنها با مدارک هویتی که نشان‌دهنده جنسیت مردانه است زندگی کنند. در شرایط جنگی اوضاع به مراتب بدتر و پیچیده‌تر از قبل شده است.

ایگور مدوید، از انجمن HPLGBT در این باره می گوید:«موضوع هویت جنسی برای جامعه دگرباشان بسیار دشوار است. آنها پیش از جنگ نیز احساس می کردند که در حاشیه قرار دارند و مورد تبعیض قرارگرفته‌اند. خیلی‌ها می گویند که اکنون وقتی می خواهند از مرز عبور کنند، پلیس بر اساس جنسیتی که در پاسپورتشان علامت خورده تصمیم می گیرد که به آنها اجازه عبوراز مرز بدهد یا ندهد. ما این را نمونه دیگری از ترنس هراسی به شیوه قانونی می بینیم.»

به گفته انجمن‌های تراجنسیتی‌، برخی از افراد در روزهای اول جنگ بدون داشتن مدارک هویتی به روزرسانی شده توانسته‌اند کشور را ترک کنند، اما از آن زمان به بعد عبور از مرز تقریبا غیرممکن شده است. آنها می گویند علی‌رغم تمامی مشکلات تسلیم نمی‌شوند.

اغلب به آنها توصیه می‌شود که به غرب اوکراین نقل مکان کنند ومنتظر باشند تا جنگ تمام شود.

در اوکراین، اکثر مغازه‌ها و به‌ویژه داروخانه‌ها بسته هستند، دریافت درمان‌های هورمونی جایگزین برای افراد تراجنسیتی نیز دشوار شده است.

در همین مورد سازمان مردم نهاد «آناستازیا» تامین داروهای مورد نیاز تراجنسیتی‌هایی که در اوکراین مانده اند را به عهده گرفته است. فعالان دیگر نیزخواستار افتتاح یک کریدور بشردوستانه برای کمک به اعضای جامعه ترنس برای خروج از کشور شده‌اند.