بزرگنمايي:

آریا بانو - بر اساس نتایج یک تحقیق جدید آنتی‌بیوتیک مقرون ‌به‌ صرفه‌ای که عفونت‌های تنفسی را درمان می‌کند، ممکن است بتواند بر کووید 19 نیز فائق آید.

به گزارش پایگاه علمی اِستادی، محققان فرانسوی می‌گویند کلوفوکتول تکثیر ویروس و علائم درگیری ریه را در موش کاهش می‌دهد.
محققان این تحقیق در یک بیانیه رسانه‌ای اعلام کردند خواص ضد ویروسی و ضد التهابی کلوفوکتول مرتبط با مشخصات ایمنی و فارماکوکینتیک منحصر به فرد آن دلیل محکمی برای پیشنهاد کلوفوکتول به‌ عنوان یک گزینه درمانی مقرون به صرفه برای درمان بیماران کووید 19 است.
واکسن‌ها توانسته‌اند تا حد زیادی این همه‌گیری را مهار کند. با این حال هنوز هم نیاز بسیار به داروهایی وجود دارد که بتواند کرونا را در کسانی که به آن مبتلا می‌شوند، درمان کند. باید توجه داشت ایمنی ممکن است کاهش یابد و دسترسی به واکسن کووید نیز همچنان یک مشکل بزرگ در سراسر جهان به حساب می‌آید. همچنین حفاظت کمتر واکسن‌ها نسبت به سویه‌های جدید بر نیاز احتمالی به پشتیبان دارویی تاکید می‌کند.
استفاده از داروهای که از قبل امتحان خود را پس داده، ممکن است مسیر سریع‌تری برای استفاده بالینی داشته باشد زیرا بی‌خطر بودن این داروها برای افراد اثبات شده‌ و تاییدیه دولت را دریافت کرده‌اند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد کلوفوکتول ممکن است یک درمان موثر برای استفاده در آینده نزدیک باشد.
کلوفوکتول در سطح ژنتیکی به کووید حمله می‌کند
واکسن‌های کووید بستری شدن در بیمارستان و مرگ‌ومیر را کاهش می‌دهد اما انتقال ویروس را کنترل نمی‌کند. این موضوع باعث می‌شود داروهای مقرون‌به‌صرفه همچنان یک ضرورت باشد.
این گروه فرانسوی به مجموعه‌ای از 1942 داروی تایید شده، دسترسی پیدا کرد تا مولکول‌هایی را که فعالیت ضد ویروسی علیه سارس کوو 2، ویروسی که باعث ابتلا به کووید 19 می‌شود، از خود نشان می‌دهد را مشخص کند.
آن‌ها کلوفوکتول را بر اساس قدرت ضد ویروسی آن انتخاب و ایده خود را روی موش‌های آلوده آزمایش کردند. جوندگان آزمایشگاهی که کلوفوکتول به آن‌ها داده شد، بار ویروسی کمتری نشان دادند. به بیان دیگر ژن التهابی آنان کاهش یافته و بیماری ریوی کمتری داشتند.
بر این اساس محققان نتیجه گرفتند در نهایت هزینه نسبتا پایین این دارو نشان می‌دهد این دارو یک گزینه بالینی بالقوه برای درمان بیماران کووید 19 در موارد ابتلای ضعیف به بیماری است.
نتایج این تحقیق در مجله PLOS Pathogens چاپ شده است.