آریا بانو - فرادید /محققان بر این باورند که می‌توان شوری آب مریخ را با نوعی باکتری دریایی برطرف کرد و سپس به منظور تولید آب شیرینِ مورد نیاز برای رشد محصولات، آن را از فیلتر صخره‌های آتشفشانی عبور داد. 
اگر چالش‌های مَت دِیمِن را در فیلم The Martian (مریخی) دیده باشید، چشم‌انداز سیاره‌ی سرخ از دید تئوریک حاصلخیز است، این احتمالی‌ست که آزمایشات ناسا هم آن را تایید کرده است.
اما موضوع به این سادگی نیست. نه تنها شن و غبار این سیاره تهی از مواد آلی و میکرب‌های مفید است، بلکه مملو از نمک‌ها و مواد معدنی‌ست که بیشتر گیاهان را برای بقاء با مشکل مواجه می‌کند.
هم‌اکنون به پشتوانه‌ی مطالعات نوین راه پیشرفتی حاصل شده است: یونجه. این محصول علوفه‌ای قادرست در خاک آتشفشانی سختی، چون خاک مریخ دوام آورد و می‌توان از آن به شکل کود برای رشد مواد غذایی نظیر شلغم، تربچه و کاهو استفاده کرد.
به گفته‌ی محققان: «محتوای غذایی ضعیف خاک مریخ و شوری زیاد آب، آن را به گزینه‌ی نامناسبی برای استفاده‌ی مستقیم جهت تکثیر مواد غذایی در این سیاره تبدیل کرده است. به همین دلیل، اتخاذ استرتژی‌هایی برای تقویت محتوای مواد مغذی موجود در خاک و نمک‌زدایی آب شور برای ماموریت‌های بلندمدت ضروریست.»

پژوهش‌های پیشین نشان داده است که گیاهان بدون افزوده شدن مواد مغذی اضافه به خاکِ سطح مریخ (سنگ پوشه یا رِگولیت) که در آن قرار داده می‌شوند در امر رشد با چالش‌های واقعی روبه‌رو می‌شوند.
یافتن همتای دقیقی برای رگولیت روی مریخ مستلزم دقت زیاد است، اما محققان پیش از آزمایش دانه‌های مختلف در خاک، بهترین تقریبی را که می‌توانستند فراهم کردند. آن‌ها دریافتند یونجه می‌تواند در مریخ بدون افزودن کود اضافی به همان سلامتی که روی خاک زمین رشد می‌کند، رشد کند.
رگولیت شبیه‌سازی‌شده‌ی مریخ با افزودن یونجه به عنوان کود آزمایش شد. نتیجه جالب بود و محققان دریافتند که شلغم، تربچه و کاهو، سه گیاهی هستند که به نگهداری اندکی نیاز دارند، سریع رشد می‌کنند و به آب زیادی نیاز ندارند. در نهایت هر سه با موفقیت رشد کردند، اما یک نکته وجود داشت و آن هم این که نیاز به آب شیرین داشتند.
محققان بر این باورند که می‌توان شوری آب مریخ را با نوعی باکتری دریایی برطرف کرد و سپس به منظور تولید آب شیرینِ مورد نیاز برای رشد محصولات، آن را از فیلتر صخره‌های آتشفشانی عبور داد.
هنوز پرسش‌های بی‌پاسخ زیادی وجود دارد، از جمله اینکه خاک مریخ را تا چه اندازه دقیق می‌توان در زمین تقلید کرد. پیش‌بینی شده است تا زمانی که ما بالاخره به این سیاره‌ی سرخ برسیم، رگولیتِ سطحِ آن دقیقاً آن‌طور که ما تصور می‌کردیم نباشد.
خاک شبیه‌سازی‌شده نیز برخی نمک‌های پرکلرات سمی را از دست داده که نیازست به نحوی به وسیله‌ی آب شیرین‌شده از خاک مریخ شسته شود.
با این حال، آزمایشات انجام‌شده در این حیطه گزینه‌های امیدبخش بیشتری را برای اکتشاف در اختیار دانشمندان و فضانوردان قرار داده است. عملی کردن رویکرد‌هایی که محققان توصیف کرده‌اند ساده و در عمل کارآمد است.
پرورش یونجه در مریخ برای استفاده به عنوان کود بدون شک در قیاس با میلیون‌ها کیلومتر نقل و انتقال یخچال‌های عظیم مواد غذایی به سیاره‌ی سرخ، هزینه‌ی کمتری خواهد داشت و البته این تنها منبع ماده‌ی مغذی نیست که شاید ما قادر به تولید آن خارج از فضای زمین باشیم.
به نقل از محققان: «این مطالعه نشان می‌دهد که برای اهداف بلندمدت، این امکان وجود دارد که خاک و منابع آبی درجا را برای کشاورزی در این سیاره در حمایت از ماموریت‌های انسانی و زیستگاه‌های دائمی افزود.»