آریا بانو - روزیاتو / چربی اضافی بدن خبر بدی برای سلامتی ماست. اما طبق مطالعات جدید باید بیشتر به محل انباشت چربی دقت کنید نه مقدار آن.
چربی زیر جلدی چربی «ایمن‌تری» است که در زیر پوست قرار دارد و راحت‌تر می توان از شر آن خلاص شد. در حالی که چربی احشایی چربی «خطرناک» یا «سمی» بدن است که عمیق‌تر در بدن ذخیره می‌شود و بر اندازه و شکل و سیستم های بدن ما تأثیر می‌گذارد.
چربی احشایی یک چربی فعال است. به این معنی که تعادل شیمیایی بدن ما را تغییر می دهد و منجر به بیماری مزمن می شود. همچنین می‌تواند اطراف اندام‌های حیاتی ما بنشیند و بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد.
مطالعات جدید نشان داده اند که داشتن مقادیر کمی چربی در برخی از “مناطق مشکل دار” می تواند نگران کننده تر باشد.
 به شما خواهیم گفت وقتی صحبت از ذخایر چربی به میان می آید، باید نگران کدام قسمت های بدن باشیم و آنها سعی دارند به ما چه بگویند. با رویاتو همراه باشید.
گردن و صورت
ذخیره چربی در گردن و صورت می تواند نشانه ای از خطر ابتلا به بیماری قلبی باشد.
یک مطالعه در ایالات متحده نشان داد که هرچه گردن شما بزرگتر باشد، احتمال ابتلا به سطوح بالای LDL (با نام مستعار غیر HDL – یا کلسترول “بد”) بیشتر است.
محققان بر این باورند که دور گردن بیش از 14 اینچ برای زنان و 17 اینچ برای مردان نشان دهنده خطر بیشتر بیماری قلبی و حمله قلبی است.
چربی گردن می‌تواند به مجاری هوایی اصلی بدن نیز فشار وارد کند و تنفس را برای افراد سخت‌تر کند.
این عارضه می تواند در شب بدتر باشد، زیرا برخی از بیماران برای نفس کشیدن مشکل دارند و خطر آپنه خواب، سکته مغزی و افسردگی را در آنها افزایش می دهد.
سینه
برای مردان و زنان، افزایش اندازه سینه ناشی از ذخیره چربی یک علامت هشدار برای خطر ابتلا به سرطان در آینده است.
سلول‌های چربی هورمون استروژن را تولید می‌کنند و افزایش استروژن می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. این سلول‌های چربی اضافی در سینه می‌توانند باعث التهاب در بدن شوند که همین در ابتلا به سرطان نقش دارد.

بازو
وجود چربی در بالای بازوها نشانه داشتن چربی اضافی در کل بدن است. این یک علامت هشدار است که باید به طور جدی کاهش وزن را برای محافظت از سلامت خود در نظر بگیرید. چربی اضافی روی بازوها معمولاً نشان دهنده چاقی و BMI بسیار بالا است.
ما می دانیم که چاقی ناشی از رژیم غذایی نامناسب است و هر کسی که در این ناحیه از بدن چربی دارد احتمالا در جاهای دیگر بدن نیز ذخیره چربی خواهد داشت.
چاقی احتمال ابتلا به افسردگی، حمله قلبی، دیابت نوع 2، سکته مغزی، درد مفاصل، بیماری قلبی، سرطان و مرگ زودهنگام را افزایش می دهد، بنابراین، این یک علامت هشدار برای تلاش برای تغییر سبک زندگی است.
ران
محققان دریافتند افرادی که چربی مرمری در عضلات ران خود دارند، در مقایسه با افرادی که ندارند، 34 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند.
کارشناسان پشت این مطالعه بر این باورند که این چربی «عضلانی»، درست مانند چربی شکم، «فعال» است و به جای دفاع، باعث التهاب در بدن شده و به سیستم ایمنی حمله می کند. در نتیجه، منجر به حملات قلبی و ایجاد دیابت نوع 2 می شود.
شکم
داشتن یک لایه “چربی قابل نیشگون گرفتن” در اطراف کمر کاملا طبیعی است، اما زمانی که ذخیره بیش از حد چربی احشایی شروع می شود می تواند برای سلامتی ما خطرناک باشد.
چربی احشایی شکم اغلب به کبد شما راه پیدا می‌کند و در آنجا به کلسترول تبدیل می‌شود.
کلسترول به راحتی وارد جریان خون می شود، رگ ها را مسدود می کند و باعث افزایش خطر بیماری قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا می شود.
چربی احشایی شکم همچنین می تواند بر پاسخ های شیمیایی تأثیر بگذارد و التهابی که در بدن ایجاد می کند می تواند منجر به مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 شود.
تحقیقات نشان می دهد که این چربی می تواند شما را در برابر برخی سرطان ها از جمله سینه و روده بزرگ آسیب پذیرتر کند.

چگونه می توانید روند ذخیره چربی افراطی را تغییر دهید؟
هدف قرار دادن مناطق خاصی از بدن برای کاهش چربی تقریبا غیرممکن است، اما می توانید بدون مداخله پزشکی، چربی بدن را به طور کلی تغییر دهید.
افزایش تحرک
تحرک یا گرمازایی فعالیت غیرورزشی حرکاتی است که در طول روز انجام می دهید و ورزش خاصی نیست؛ کارهایی مانند حرکت در خانه، دوش گرفتن یا مرتب کردن تخت.
اگر این حرکات را افزایش داده و زمان نشستن خود را کاهش دهید، چربی سوزی پایه خود را افزایش داده و شانس تخلیه چربی بدن را بیشتر می کنید.
مواد مغذی بیشتری بخورید
با خوردن انواع بیشتری از میوه ها، سبزیجات، حبوبات و پروتئین های کامل، باکتری های روده خود را تغذیه کرده و مصرف مواد مغذی خود را افزایش می دهید.
هرچه مواد مغذی بیشتری بخوریم، کمتر احتمال دارد خودمان را با خوردن غذاهای پرکالری سیر کنیم.
به علاوه، هر چه باکتری های روده ما شادتر باشند، احتمال بیشتری دارد که غذا را به طور موثر هضم کنیم و کمتر دچار بی حالی و ضعف شویم. در نتیجه شانس ما را برای سوزاندن چربی افزایش می دهد.

غذاهای فرآوری شده را کنار بگذارید
مصرف غذاهای فرآوری شده مانند غذاهای آماده، چیپس، شیرینی، بیسکویت و سوسیس را کاهش دهید. این غذاها ارزش غذایی بسیار پایینی دارند و به گونه ای طراحی شده اند که ما را به خوردن مقدار بیشتری از آنها وادار کنند.
علاوه بر این پر کالری هستند. بنابراین، وقتی آنها را می خوریم انرژی بیشتری دریافت می کنیم و احتمال ذخیره چربی بیشتر می شود.
استرس کمتر داشته باشید
زمانی که استرس داریم، هورمون کورتیزول را ترشح می‌کنیم. کورتیزول نه تنها باعث می‌شود ما بیشتر غذا بخوریم، بلکه می‌تواند بر توانایی ما برای تجزیه چربی در بدن نیز تأثیر بگذارد.
سعی کنید وقت بگذارید، بیشتر بخوابید و از موقعیت های استرس زا دوری کنید.

ورزش کنید
تمرینات کاردیو یا قلبی کالری زیادی می‌سوزاند. این همان چیزی است در روند تغییر ذخیره چربی به آن نیاز داریم.
کاردیو هر فعالیتی است که ضربان قلب را افزایش می دهد؛ مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری، تمرینات HIIT، ایروبیک و غیره.
تمرینات قدرتی برای کاهش چربی نیز عالی است، اما به روشی متفاوت. زمانی که وزنه می زنیم عضله می سازیم. هر چه عضله بیشتر باشد، روزانه کالری بیشتری مصرف می کنیم و از دست دادن چربی بدن راحت تر می شود. سعی کنید هر هفته کمی از هر دو را انجام دهید.