بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / دکتر محمدرضا عارف، استاد مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف و عضو پیوسته فرهنگستان علوم به مناسبت نودمین سالروز تولد «رضا داوری اردکانی» یادداشتی را در اختیار ما قرار داده‌ است که مشروح آن به شرح زیر است.
در این یادداشت آمده است:
«عملکرد آموزش عالی کشور در دهه چهارم انقلاب اسلامی به­ خصوص در بخش کمی قابل قبول بوده و در برخی موارد از برنامه‌های موجود پیش افتاده است. اما اکنون جهت‌گیری آموزش عالی کشور باید به سمت رشد و ارتقاء کیفی باشد. بنابراین سهم ایران در گسترش مرزهای دانش و تبدیل علم به فناوری و پس از آن تولید ثروت باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد و نظام ملی نوآوری نیز در همه سطوح و دستگاه‌ها باید به یک باور ملی تبدیل شود و نوعی همسویی میان تولید علم و نیازهای کشور ایجاد شود.
برای دستیابی به این هدف مهم، ایجاد مکانیزم‌های تشویقی بسیار حائز اهمیت است. الگوسازی از مفاخر و بزرگان دانش و فرهنگ این کشور یکی از این مکانیزم­‌های تشویقی است و به این کار باید اهتمام ویژه شود. ما از الگوسازی بخصوص در جوامع علمی غافل بوده‌­ایم و حتی در برخی موارد الگوسوزی کرده­‌ایم. این اقدام حیاتی، توسط دانشگاه‌­ها و مراکز علمی و پژوهشی و برای نسل جوان یک ضرورت است.
استادان بزرگی در دیار ما -یزد- دیده به جهان گشوده‌­اند که از زمان نوجوانی، برای ما الگو بوده‌­اند. استاد رضا داوری اردکانی، مرحوم استاد علیمحمد کاردان و استاد مهدی بهزاد از جمله مفاخر بزرگ یزدی­‌تبار هستند که همواره برای نسل جوان و با دانش و با فرهنگ این کشور الگو بوده و با قدرت بالا در جذب جوانان و پژوهشگران و شیفتگان علم، به تفکر و دانش و فرهنگ این کشور خدمت کرده‌­اند.
اینجانب علاوه بر افتخار سال­‌ها ارادت و همراهی و همکاری با هر سه بزرگوار، توفیق داشته‌­ام در فرهنگستان علوم نیز با حضرات همکار باشم و از آراء و آثار و تجارب ارزنده‌­شان بهره ببرم. در این یادداشت و به مناسبت گرامیداشت نودمین سال تولد استاد گرانقدر جناب آقای دکتر داوری لازم می­دانم چند جمله‌­ای درخصوص این استاد ممتاز فلسفه ذکر کنم؛
آقای دکتر رضا داوری اردکانی از سرمایه‌­های علمی و فکری این کشورند و از جمله ویژگی‌های ممتاز شخصیتی ایشان، مسئولیت­‌پذیری، وارستگی، سعه صدر، آزاد اندیشی، نگاه علمی در تمامی امور و تواضع در برابر هجمه‌ها است. ایشان جایگاه برجسته­‌ای در میان جامعه دانشگاهی و جامعه فرهنگی کشور دارند و شاید نسل جوان و فرهنگ‌­دوست کشور و اهل تفکر، در آینده، بیشتر قدر آثار و افکار این فیلسوف فرهنگ را بدانند و به آن توجه کنند.
نکته دیگری که باید بر آن تأکید شود مدیریت عالمانه و مدبرانه و اخلاق‌­مدارانه دکتر داوری در فرهنگستان علوم بوده است. ایشان با حفظ استقلال این مرکز بزرگ علمی کشور و عدم درگیری این فرهنگستان با مسائل و غوغاهای سیاسی، همواره با مشورت اهل علم و فرهنگ، جایگاه و مقام فرهنگستان را حفظ کرده­ و اهتمام داشته‌­اند که فرهنگستان به عنوان یک مرکز علمی و مستقل در جهت نیل به اهداف خود و توسعه علم و دانش در کشور فعالیت داشته باشد و ارتقاء علم و دانش در کشور دغدغه همیشگی و روزانه ایشان بوده است.
باز به این نکته اشاره می­‌کنم که آقای دکتر داوری اردکانی با دردِ علم، با دردِ فلسفه، با دردِ فرهنگ و با دردِ اخلاق زندگی می­‌کنند و همواره دغدغه فرهنگ و پیشرفت علم و توسعه داشته­‌اند و در تمامی آثارشان این دغدغه‌ها نمایان است.
استاد داوری بر این باورند و بر این نکته تأکید دارند که نباید مسائل در بالاخانه ذهن فیلسوف محصور شوند، بلکه باید به چالش‌های جهان امروز اندیشید و راهی برای برون‌­رفت از مسائل و مشکلات گشود.
برای این استاد بزرگ و متفکر گرانمایه سلامت، طول عمر و عزت و دوام توفیقات مسئلت دارم.»