بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / «تلسکوپ فضایی جیمز وب» عناصر یخی سازنده حیات را کشف کرده است که در اطراف ستاره‌های نوزاد می‌چرخند.
ستاره‌شناسان با استفاده از «تلسکوپ فضایی جیمز وب»، چندین عنصر یخی سازنده حیات را در گاز و غباری شناسایی کرده‌اند که در اطراف دو ستاره نوزاد یا «پیش‌ستاره‌»(Protostar) می‌چرخند. مولکول‌های کشف‌شده، از مولکول‌های نسبتا ساده مانند متان تا ترکیبات پیچیده مانند اسید استیک و اتانول متغیر هستند.

به نقل از اسپیس، پیش از این پیش‌بینی شده بود که مولکول‌های آلی پیچیده به شکل جامد و یخی در اطراف پیش‌ستاره‌هایی وجود دارند که هنوز سیاره‌های اطراف خود را به دنیا نیاورده‌اند. در هر حال، این پیش‌بینی از بررسی‌های آزمایشگاهی روی زمین سرچشمه می‌گیرد. این نظریه در گذشته با استفاده از تلسکوپ‌های فضایی مانند جیمز وب به طور آزمایشی تایید شده بود. جیمز وب به عنوان بخشی از برنامه «JWST Early Release Science Ice Age»، یخ‌های متنوعی را در تاریک‌ترین و سردترین مناطق ابر مولکولی پیدا کرده بود.
به لطف مشاهدات جدید صورت‌گرفته درباره ابرهای اطراف پیش‌ستاره‌های «IRAS23385» و «IRAS 2A» که با دستگاه بسیار حساس جیمز وب موسوم به «دستگاه فروسرخ میانی»(MIRI) به عنوان بخشی از برنامه «مشاهده ستاره‌های جوان توسط جیمز وب»(JOYS+) انجام شده‌اند، اکنون حضور این یخ‌ها تایید شده است.
یک موضوع ویژه و قابل توجه برای پژوهش‌های آینده، مواد پیرامون پیش‌ستاره کم‌جرم IRAS 2A خواهند بود که ممکن است شباهت‌هایی با خورشید ما در زمانی داشته باشد که خورشید در مراحل اولیه زندگی خود در بیش از 4.6 میلیارد سال پیش بود. این بدان معناست که همان یخ‌های شیمیایی شناسایی‌شده در اطراف IRAS 2A احتمالا در اولین مراحل توسعه منظومه شمسی ما وجود داشته و در نهایت به زمین اولیه رسیده‌اند.
«ویل روچا»(Will Rocha)، پژوهشگر «دانشگاه لیدن»(Leiden University) و سرپرست این پروژه گفت: این یافته‌ها به پاسخ دادن به یکی از پرسش‌های دیرینه اخترشیمی کمک می‌کنند و آن پرسش این است که منشأ مولکول‌های آلی پیچیده در فضا چیست. آیا این مولکول‌ها در حالت گازی ساخته می‌شوند یا در حالت یخی؟ تشخیص دادن مولکول‌های آلی پیچیده در حالت یخی نشان می‌دهد که واکنش‌های شیمیایی حالت جامد روی سطح دانه‌های غبار سرد می‌تواند انواع پیچیده‌ای را از مولکول‌ها بسازد.
شناسایی مولکول‌های آلی پیچیده در حالت یخی می‌تواند به درک بهتر منشأ مولکول‌های بزرگتر در فضا کمک کند.
این پژوهش در مجله «Astronomy & Astrophysics» به چاپ رسید.