بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / هر سال، صدها میلیون تن مواد غذایی هرگز مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و به محل‌های دفن زباله ختم می‌شوند که مکانی برای انتشار گازهای آلاینده مانند متان ایجاد می‌کنند.
گازهای گلخانه‌ای در به دام انداختن گرما تقریبا 28 برابر قوی‌تر از دی اکسیدکربن هستند و بر اساس گزارش سازمان ملل، زباله‌های مواد غذایی در حال حاضر، بیش از 10 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهند که بیشتر از کل گازهای آلاینده در بخش هوانوردی است.
رابرت سندرز، استادیار دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، دهه گذشته را صرف بررسی این موضوع کرده است که چرا بسیاری از مواد غذایی خوراکی به هدر می‌روند و چگونه مداخلات سیاستی می‌تواند منحنی این موضوع را تغییر دهد.
وی استدلال کرد که کاهش ضایعات مواد غذایی ممکن است سریع‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه برای مهار پیامدهای آب وهوایی باشد و هشدار داد، تقریبا غیر ممکن است که جهان بدون کاهش ضایعات سیستم غذایی، به اهداف تعیین‌شده در توافقنامه پاریس دست یابد. کاهش ضایعات مواد غذایی تقریبا عملی‌ترین اقدامی است که بشر می‌تواند برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کوتاه‌مدت و میان‌مدت انجام دهد.
اگرچه قانون‌گذاران و بسیاری از افراد، درباره آلودگی، اغلب بر لوله‌های اگزوز و دودکش‌ها تمرکز می‌کنند اما محقق این تحقیق، می‌گوید: بقایای غذاهایی که به هدر می‌رود یا مواد غذایی که در انبارهای مواد غذایی خراب می‌شوند، بسیار بیشتر از وزن‌شان مضر هستند.
متان تولید شده هنگام تجزیه مواد غذایی، حدود یک دهه در جو باقی می‌ماند و در این مدت، باعث انفجار شدید گرمایش می‌شود و اقدام کوتاه‌مدت در مورد ضایعات، مواد غذایی را به اهرمی قوی برای جلوگیری از نقاط عطف اقلیمی در کوتاه‌مدت تبدیل خواهد کرد.
یکی از راهکارهایی که توسط چندین ایالت آمریکا پذیرفته شده است، ممنوعیت دفن زباله‌های مواد غذایی است. این راهکار بر مبنای تئوری، خرده‌فروشان را از دور انداختن محصولات فروخته نشده یا تاریخ مصرف گذشته منع و کسب‌وکارها را مجبور می‌کند که مواد غذایی مازاد را دور نریزند و از قیمت‌های کمتر برای فروش مواد غذایی نزدیک به تاریخ انقضا استفاده کنند.
هدایت زباله‌های غذایی به خارج از محل‌های دفن زباله زمانی موفق خواهد بود که اجرای قانون و زیرساخت‌ها موثر باشد.
سندرز اظهار کرد: برای یک اقتصاددان، واقعا عجیب است که فروشگاه‌های مواد غذایی قیمت مواد فاسدشدنی خود را به صورت پویا تعیین نمی‌کنند. مصرف‌کننده باید قیمت را با توجه به تاریخ مصرف مواد غذایی پرداخت کند تا عادلانه و کارآمد باشد.
نتایج این تحقیق که در سایت ارث منتشرشده نشان داد، کمپوست کردن ضایعات غذا مفید است اما پیشگیری بر بازیافت برتری دارد. کمپوست کردن بهتر از فرستادن غذا به محل‌های دفن زباله خواهد بود، اما بهتر است از همان ابتدا زباله غذایی ایجاد نکنیم. در کالیفرنیا، شهرداری‌ها سطل‌های سبز کنار خیابان قرار دادند و از ساکنان می‌خواهند تا مواد غذایی خود را کمپوست کنند.