بزرگنمايي:

آریا بانو - ایبنا / نخستین شماره از نشریه «آینگی: مجله کتاب و ادبیات» زیر نظر شورای سردبیری، دبیر تحریریه آزاده جهان احمدی» منتشر شده است. 
این نشریه شامل چهار فصل است: نخست «آینه خانه» است که در آن این مطالب منتشر شده: نظام تربیت دینی از منظر امام خمینی، درآمدی بر عرفان فلسفی امام خمینی، امنیت انسانی از دیدگاه امام خمینی، عصر امام خمینی، امام به روایت امام و...
فصل دوم آینه در آینه» نام دارد و این مطالب در آن منتشر شده: «انقلاب در حجاب»، «طرحی منسجم برای بازنمایی شخصیت امام»، «امام خمینی در جامعیت حیرت انگیز است»، «پنجره‌ای گشوده بر خیال روح الله جوان»، «درد دل تاریخی آقای جماران» و...
فصل سوم نیز «حیرت آینه» نام دارد و برخی از مطالب آن از این قرار است: «اصلِ اصول علم‌ها»، «کتاب ولایت فقیه امام را چگونه بخوانیم و چگونه نخوانیم»، «شانیت انسان در نگاه امام خمینی»، «انتظار فرج از نیمه خرداد کشم» و...
فصل چهارم نیز ضمیمه است و در آن مطلبی با عنوان «بت شکن» حوزه منتشر شده است.
دست اندرکاران تولید در معرفی این نشریه چنین نوشته‌اند: «در عرفان اسلامی آینه نمادی قابل تأمل است در واقع آن را الگویی برای بازتاب و بیان حقایق هستی دانسته‌اند. حتی گاهی پا را فراتر نهاده و از آن تعبیر سنگی برای محک بازتاب حقیقت هستی دانسته‌اند. با آینگی است که قابلیت تابش انوار الهی از سوی حق تعالی در وجود انسان ایجاد می‌شود. یعنی با حرکت به سمت طاعت، قلب خاصیت جذب انوار خدایی را می‌یابد و این جذب و بازتاب در فرایند هرگونه خلق هنرمندانه انسانی تأثیر شگرف و غیرقابل انکاری دارد. به همین دلیل از این نماد راهی است به سوی هنر و خاصه ادبیات و آثار مکتوب. آنچه ادبیات و کلمه و کتاب را واجد ارزش حقیقی و نه اعتباری می‌کند مجرا و نقبی است که می‌توان از آینگی به ادبیات زد.
ارزش هنر و ادبیات به چیست؟ چه اثر ادبی را می‌توان با صفت ارزشمند توصیف کرد؟ در پاسخ به این پرسش ناظر به نظام و با نگاه الهیاتی اثری که با حقیقت در این عالم نسبت معنادار بیابد را واجد ارزش حقیقی می‌دانیم. نسبت معنادار یعنی همان امری که در آینگی مورد اشاره است. یعنی نوعی بازتاب الهی و در عین حال هنرمندانه از حقیقت هستی.
وجه تسمیه آینگی برای نشریه تازه متولد شده این روزها همان است که در سطور بالا گفته شد. نشریه آینگی سعی دارد بی‌آنکه گرفتار شعارزدگی‌های مرسوم شود با حرکتی آرام و پیوسته در میان آثار ادبی و مکتوبات معاصر ایران به ویژه در ادبیات به دنبال رد و اثری از آن بازتاب حقیقی در قلم نویسندگان و آثار آنان باشد.
اما این حسن تصادف موجب تقارن اولین شماره نشریه با سالروز رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی شده است. آقا روح‌الله برای آنها که از او و درباره او خوانده‌اند ناآشنا نیست. حتی همین اصطلاح آینگی بیش از هر کس برازنده نگاه نافذ و قدرت کلمات و تقوای حیرت‌انگیز اوست. امام خمینی آینه‌ای بود که نور حق در او تجلی یافت و توانست به زیبایی هرچه تمامتر آن را بازتاب دهد. هنوز برای خیلی‌ها قدرت کلام و کلمه او محل پرسش است که چطور با یک جمله امری او جوانان به دل مهلکه جنگ می‌زدند و شهری را از اشغال دشمن خارج می‌کردند. این همان قدرت کلمه ناشی از جذب و بازتاب انوار حقه الهی است. در اولین شماره نشریه آینگی به مجموعه‌ای از کتاب‌ها درباره آن پیر فرزانه پرداخته‌ایم. در این پردازش در پی آن بودیم تا بررسی کنیم چه نویسنده و چه آثاری توانسته‌اند از پس پرده‌های علم و حجاب ظاهری به آن قلب و آینه دسترسی بیابند.
ادعا نداریم در اولین شماره به همه آنچه مدنظر داشتیم دست یافته‌ایم. اما امید بسیار داریم تا بعد از این به بهانه وقایع خاص و شاید با محوریت شخصیت‌های متفکر با نگاه به بحث و مسئله آینگی به بررسی مکتوبات و آثار ادبی جبهه فرهنگی انقلاب بپردازیم.»