بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / یک پسر دارم که 25 ساله است. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد اما یکهو معتاد شد. الان هم دارم می‌بینم که جلوی چشمم در منجلاب اعتیاد غرق شده است. درمانده‌ام و امیدی ندارم که بتواند ترک کند. به مراکز ترک اعتیاد هم اعتماد ندارم چون برخی رفته‌اند آن‌جا و بعد از برگشت، دوباره مصرف کننده شده اند. چه کنم؟
مخاطب گرامی، کنترل بیماری اعتیاد، یکی از سخت ترین و پرهزینه ترین درمان ها در جهان است و برای طی کردن دوره های درمان باید انتظار معقولی داشت چراکه اعتیاد به مواد، یک شبه به وجود نیامده که یک شبه از بین برود اما با یک برنامه‌ریزی موفق و متناسب با شرایط فرد معتاد، می توان به درمان و تغییر او بسیار امیدوار بود.
بی‌اعتمادی‌تان قابل درک است اما ...
بی اعتمادی شما به برخی از مراکز ترک اعتیاد، قابل درک است چراکه برخی از این مراکز که به صورت غیرمجاز فعالیت می‌کنند به دلیل نداشتن آگاهی لازم درباره مراحل درمان و همچنین نداشتن صلاحیت عمومی و حرفه ای برخی از کارکنان، نه تنها کمکی به فرد بیمار نمی کنند بلکه آسیب‌زننده هم هستند. افرادی که برای ترک ماده مخدر و درمان بیماری اعتیاد به مراکز درمانی مجاز مراجعه می کنند، زیر پوشش مراحل مختلف درمانی قرار می گیرند اما آن هایی که بدون مراجعه به مراکز پزشکی، خود اقدام به ترک ماده مخدر و درمان می کنند، به علت آگاهی نداشتن از مراحل مختلف درمان و ترک ماده مخدر و ضرورت هایی که باید انجام گیرد، معمولا با شکست مواجه می شوند و این شکست ها موجب دلسردی و ناامیدی شان از درمان می شود. بنابراین لازم است شما هم به منظور سم‌زدایی و درمان اعتیاد فرزند خود به مراکز درمانی مجاز مراجعه و از مصرف خودسرانه داروهای تجاری موجود در بازار و عمل به توصیه های افراد مختلف خودداری کنید.
ناامید، خسته و درمانده نباشید
گفته‌اید درمانده‌ام و امیدی ندارم و ... . فرزند شما نیاز به یک نیروی حمایتی و پشتیبانی مادی و معنوی دارد تا بتواند در مواقع ضروری و مورد نیاز، از او کمک و یاری بگیرد. این نیرو می تواند خانواده، دوستان دلسوز غیرمعتاد و مشاوران با تجربه باشند چراکه پژوهش ها نشان می دهد فرد معتاد، بدون پشتیبانی و به تنهایی به ندرت می تواند درمان موفقی داشته باشد.
وسوسه را جدی بگیرید
مقاومت در برابر وسوسه به خصوص برای افراد در مرحله ترک اعتیاد، کمی سخت و مشکل است. درباره فرزندتان احیانا دیدن دوستانی که با هم مواد مصرف می کرده اند یا حضور در اماکنی که در آن‌جا به مصرف این مواد می پرداخته است یا دیدن و لمس کردن اشیا و لوازمی که در مصرف ماده مخدر استفاده می شود، همه محرک هایی هستند که با اثرگذاری روی یک یا چند حس، موجب تاثیر پذیری احساس و تفکر فرزند شما از آن حواس و در نتیجه وسوسه مصرف مواد مخدر می شود. بنابراین لازم است فرزند شما از ارتباط با دوستان دوره اعتیادش و حضور در اماکن مورد استفاده برای مصرف ماده مخدر و حتی دیدن و لمس کردن اشیا و وسایل مورد استفاده در اعتیاد، خودداری کند.
نویسنده: مصطفی نجمی | ‌ پژوهشگر حوزه اعتیاد
بازار