آریا بانو - خبرآنلاین / دکتر فرزاد روشن ضمیر، متخصص تغذیه و رژیم درمانی می‌گوید: دریافت کافی ویتامین‌های خاص و مواد معدنی نقش مهمی در کاهش سرعت زوال شناختی و حمایت از تولید مواد شیمیایی حیاتی مغز دارد. در حالی که مکمل‌ها و ویتامین‌ها می‌توانند از سلامت مغز حمایت کنند، اما مصرف آن‌ها بدون خطر نیست و ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. بنابراین پیش از شروع هر رژیم مکمل یا ویتامین جدید، بهتر است با یک مشاور و متخصص مربوطه مشورت کنید و همچنین هنگام انتخاب مکمل‌ها، مصرف محصولاتی را که وعده‌های «درمان معجزه‌آسا» می‌دهند یا حاوی مگادوزهایی بسیار بالاتر از مقادیر توصیه شده روزانه هستند، خودداری کنید.
ویتامین‌های گروه B بمب حافظه
ویتامین‌های گروه B، به‌ویژه B12، اسید فولیک B9 و B6، برای سلامت مغز بسیار حیاتی هستند. این ویتامین‌ها سطح هموسیستئین را که می‌تواند به تفکر و حافظه آسیب بزند، کاهش می دهند. ویتامین‌های گروه B همچنین به تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین کمک می‌کنند که بر تمرکز، حافظه و خلق‌وخو تأثیر می‌گذارند. تحقیقات نشان می‌دهد که دریافت کافی B12، B9 و B6 ممکن است به کاهش سرعت آتروفی مغز (کوچک شدن مغز ناشی از افزایش سن) و تقویت حافظه در بزرگسالان مسن کمک کند. اگرچه ویتامین‌های B راهکار نهایی برای تمام مشکلات مغزی نیستند، اما برای حفظ عملکرد صحیح ذهن، به‌ویژه در دوران پیری، اهمیت زیادی دارند.
لزوم توجه به مصرف ویتامین‌های E و D
ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان قوی است و این خاصیت محافظتی را دارد که به حفظ حافظه و عملکرد مؤثر مغز در سنین بالا کمک کند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که
ویتامین E ممکن است سرعت از دست دادن حافظه را در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کُند کند. از آنجایی که مکمل‌های با دوز بالا ممکن است خطرات سلامتی را افزایش دهند، بهتر است بر مصرف منابع غذایی حاوی
ویتامین E تمرکز شود.
سطوح پایین ویتامینD با افسردگی، مشکلات حافظه، کاهش خلق و خو و افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که دچار کمبود
ویتامین D هستند، عملکرد ضعیف‌تری در تست‌های تفکر و حافظه دارند. بنابراین، حفظ سطح
سالم ویتامین D از طریق مکمل یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای
سلامت ذهنی و مغزی بسیار مهم است.
روی و منیزیم، ویتامین‌هایی پرکاربرد
منیزیم یک ماده معدنی ضروری است که از عملکرد عضلات، اعصاب، تنظیم فشار خون و بسیاری از فرآیندهای حیاتی دیگر پشتیبانی می‌کند. این ماده معدنی به سلول‌های مغزی کمک می‌کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و تمرکز و خواب را بهبود بخشد. منابع خوب منیزیم شامل دانه‌ها، مغزها، غلات کامل و سبزیجات برگ سبز هستند.
«روی» باید از طریق رژیم غذایی تأمین شود، زیرا بدن نمی‌تواند آن را به تنهایی تولید کند. این ماده معدنی از یادگیری و حافظه پشتیبانی می‌کند و کمبود آن می‌تواند فرآیندهای ذهنی را کُند نماید. روی در غذاهای زیادی مانند مرغ، گوشت گاو، تخمه کدو تنبل و لوبیا یافت می‌شود.
اسیدهای چرب امگا 3 و آهن و کولین
اسیدهای چرب امگا 3 نوعی چربی غیراشباع چندگانه هستند که باید از طریق غذا دریافت شوند. این چربی‌ها، برای ساخت غشای سلول‌های مغزی حیاتی بوده و ممکن است در برابر زوال شناختی مرتبط با افزایش سن محافظت کننده باشند. منابع غذایی خوب امگا 3 شامل
روغن ماهی و منابع گیاهی مانند تخم کتان و گردو است. از طرفی سطوح پایین آهن می‌تواند باعث کم‌خونی شده و به خستگی، اختلال در تمرکز و مه‌آلودگی مغزی منجر شود. منابع خوب آهن شامل گوشت قرمز، مرغ، عدس، لوبیا و اسفناج است. کولین هم یک ترکیب شیمیایی مورد نیاز برای حافظه و یادگیری است و منابع غنی کولین شامل تخم مرغ، جگر گاو، سویا و سبزیجات چلیپایی مانند بروکلی و کلم بروکسل هستند.