آریا بانو - خراسان / درمطالعاتی که پیامدهای تبعیض برسلامت روان را بررسی میکردند، یکی از سوالات مهم این بود که آیا کودکان رفتارنابرابر را درک میکنند یا خیر. لوری کرامر ازدانشگاه نورتایسترن (ایالت ماساچوست) ومحقق روابط خانوادگی میگوید:«بخشی ازمشکل این است که والدین بهندرت درباره این موضوعات با فرزندانشان صحبت میکنند.درواقع همه ما درباره آن فکر میکنیم اما هیچ کس درباره این چیزها صحبت نمیکند».ازسنین بسیار پایین، کودکان نحوه برخورد والدینشان با خود و با خواهر وبرادرهایشان را زیر نظردارند. کسانی که احساس میکنند مورد تبعیض قرارگرفتهاند، بیشتر احتمال دارد که دچاراضطراب وافسردگی شوند وحتی درآینده روابط خانوادگی پرتنشی داشته باشند یا درنوجوانی رفتارهای پرخطر انجام دهند. مورد علاقه بودن جنبههای منفی هم دارد؛ وقتی شکاف بین خواهران و برادران زیاد میشود، حتی آنکسی که ازمحبوبیت ویژه برخوردار است، ازاین وضعیت رنج میبرد. سوزان برانژه، رئیس بخش آموزش و پرورش دانشگاه اوترخت هلند میگوید: « وقتی این تبعیضها دررفتار بسیارآشکارشود، کودکان برتریداده شده نیز ممکن است احساس گناه یا بیلیاقتی کنند. کودکان برابری وانصاف را درروابط دوست دارند».